آذر شب یلدا یا شب چله است که واپسین روز پاییز را با بلندترین شب سال به کوتاهترین روز سال پیوند میزند. این روز از دیرباز در فرهنگ ایرانزمین، جایگاه ویژهای داشته است. واژه یلدا ریشه سریانی دارد واژه «يلدا» از دوران ساسانيان كه متمايل به بكارگيری خط سريانی (الفبای از راست به چپ) شده بودند بكار رفته است و به معنای ولادت و تولد است. منظور از تولد، ولادت خورشید (مهر/میترا) است. رومیان آن را «ناتالیس آنایکتوس» یعنی روز تولد مهر شکستناپذیر مینامند. «ابوریحان بیرونی» از این جشن با نام میلاد اکبر نام برده و منظور از آن را میلاد خورشید دانسته است. یلدا شب اول زمستان و شب آخر پاییز است که اول جدی و آخر قوس باشد و درازترین شبهاست.
در روزگار گذشته برای گروههای اجتماعی و مردمی كه كشاورزی و دامداری میكردند، تقویم شمسی یا گردش خورشیدی بسیار دارای اهمیت بود. آنها زندگی خود را منطبق بر این حركت خورشیدی تطبیق میدادند. یكی از مهمترین روزهای سال آغاز شب یلدا است
یلدا تنها یک شبنشینی نیست بلکه قدمتی به درازنای تاریخ این مرز و بوم کهن دارد و راز و رمزهای بسیاری در آن نهفته است. رازهایی که پژوهشگران سعی در پرده برداشتن از آنها داشته و دارند اما کمتر محققی به بررسی تمام زوایای آن در یک کتاب پرداخته است. علی بلوکباشی، مردمشناس پیشکسوت این بار در کتابی با عنوان «شب یلدا» روایتگر داستانها، اسطورهها و آیینهای این جشن ملی شده و هرآنچه را که باید از یلدای کهنسال بدانیم در اختیارمان قرار داده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید