اخبار

نتیجه جستجو برای

1394/11/17 ۱۰:۳۸

گفت‌وگو درباره هنر تبدیل به موضوعی دم‌دستی شده است. از روان‌شناس، روان‌پژوهش، روان‌پزشک و روان‌کاو تا فیلسوف، سیاست‌مدار، جامعه‌شناس، انسان‌شناس و اقتصاددان مداخلی را برای ورود به حوزه نظری هنر معاصر پیدا می‌کنند. چنددهه‌ای هم هست که این داستان با اصطلاحاتی چون مطالعات میان‌متنی و میان‌موضوعی توجیهات جدیدی پیدا کرده است

( ادامه مطلب )

سجاد صداقت: نگاهی به آثار راه‌یافته به مرحله دوم کتاب‌ سال جمهوری اسلامی ایران در گروه «فلسفه» «شناسایی و معرفی کتاب‌های برتر، کمک به اعتلای سطح دانش و فرهنگ مکتوب جامعه اسلامی، حفظ استقلال و هویت فرهنگی و حمایت و تشویق پدیدآورندگان متعهد و متخصص کتاب» عناوینی است که به‌عنوان اهداف یکی از مهم‌ترین جوایز اهداشده در حوزه نشر و کتاب بیان می‌شود. جایزه کتاب جمهوری اسلامی ایران هرساله در آستانه سالروز پیروزی انقلاب اسلامی در مراسمی به بهترین‌های نشر در حوزه‌های گوناگون اهدا می‌شود.

( ادامه مطلب )

نشست علمی «انرژی در فیزیک و فلسفه» از سوی مجمع عالی حکمت اسلامی با حضور مهدی گلشنی و علی عباسی برگزار می‌شود.

( ادامه مطلب )

موسیقی اصیل چه‌جور موسیقی‌ای است؟ آیا موسیقی غیراصیل وجود دارد؟ توصیف آهنگ‌ساز، اجراگر و حتی شنونده موسیقی در جامعه‌ای که به گمان خود یک موسیقی اصیل دارد، از چگونگی اتصالش به این موسیقی چیست و چه تصوری از نقش خود در حفظ، تداوم و تحول احتمالی سنت دارد؟

( ادامه مطلب )

متخصصان و علاقه‌مندان به شاخه‌های مختلف علوم انسانی، بارها به آثار استاد عبدالحسین نیک‌گهر رجوع کرده‌اند و به خوبی نام و آثارش را می‌شناسند. به مناسبت انتشار کتاب «تاریخ اندیشه‌های جامعه‌شناسی» (نشر هرمس: ۱۳۹۴) به سراغش رفتم و درباره این اثر و همین طور ارتباط فلسفه و جامعه‌شناسی با او گفتگو کردم. استاد نیک‌گهر که با زبانی ساده اما بسیار دقیق سخن می‌گوید، هدفش را «ترویج رویکرد علمی به شناخت علمی» عنوان می‌کند. می‌توان دغدغه او را یکی از اصلی ترین نیازهای جامعه معاصر ایران دانست.

( ادامه مطلب )

«پژوهشگر فلسفه در ایران در «جزر و مد» تالیف و ترجمه به سر می‌برد و متاسفانه ترجمه آرای فیلسوفان غربی مانند «تب»ی است که آنها را فراگرفته است.» برای نوشتن درباره وضعیت نشر،تالیف و ترجمه در حوزه فلسفه باید به هفتاد سال گذشته برگردم؛ سی سال در دوره شاهنشاهی و 37 سال پس از جمهوری اسلامی ایران. باید بگویم در عرصه تالیف و ترجمه در ورطه‌ای از «جزر و مد» گرفتار شده‌ایم.

( ادامه مطلب )

جنبشِ فلسفی‌ای که با کانت آغاز شد و با راینهُلد، فیشته، شلینگ و هگل ادامه یافت، یکی از بحث‌برانگیزترین جنبش‌ها در تاریخ فلسفه است. همچنین، شیوۀ روایتِ این جنبش، احتمالاً چیزهای زیادی دربارۀ تعلقاتِ فلسفیِ راوی می‌گوید. یک راهِ گفتنِ داستان این است که کانت را بنیانگذارِ شیوه‌ای از فلسفه‌ورزی بدانیم؛ شیوه‌ای که هنوز باید آن را بسط و توسعه داد و همۀ اتفاقاتِ بعد از آن را نه‌تنها به‌عنوان بدفهمی‌هایی اساسی از کانت، بلکه به‌عنوان جهانی در نظر بگیریم که کله‌پا شده است. راه دیگر این است که کانت را کسی در نظر بگیریم که پایه‌های اساسیِ بنایی عظیم را نهاده است و جنبشِ پس از آن، به‌طور اجتناب‌ناپذیری به‌سمتِ نتیجۀ آن در هگل پیش می‌رود، کسی که درنهایت، کلیسای جامع را کامل می‌کند

( ادامه مطلب )

تاملی بر نحوه مواجهه ایرانیان با هگل؛ نخستین خبری که ما از این «واو» داریم، مربوط به گزارشی از دوگوبینوی فرانسوی است که گزارش کرده که تنی چند از ایرانیان – یعنی بخشی از «ما» – ضمن دیداری از او خواسته اند برایشان از هگل بگوید. دوگوبینو هم از این درخواست قدری شگفت زده شده و از آنها پرسیده که چرا و چگونه از هگل می پرسند؛ او در ادامه آنها را به آموختن فلسفه دکارت رهنمون کرده است. همین جا نخستین وجه قصه‌خواهی و اندرزجویی ما بر پایه عادات قصه گویی و قصه شنوی آشکار می شود. خودِ ساختار این رخداد یادآور موقعیت قصه و پند است.

( ادامه مطلب )

این روزها هر کسی به نوبه خود و نسبت به جایگاهش، به فلسفه حمله می‌کند و آن را مورد شماتت قرار می‌دهد. تقریبا شش سال پیش بود که استیون هاوکینگ، فیزیکدان و کیهان‌شناس معروف از «مرگ فلسفه» سخن گفت، البته اشاره او معطوف به فلسفه علم بود؛ دانشی که به بحث ماهیت و معرفت‌شناسی علم می‌پردازد. لارنس کراس، فیزیکدان نظری و کیهان‌شناس نیز چندی پیش در شماتت فلسفه گفته بود که «علم پیشرفت می‌کند، اما فلسفه نه»

( ادامه مطلب )

همایش وضعیت فلسفه در ایران در تالار مولوی دانشكده ادبیات دانشگاه شهید بهشتی با پخش كلیپی كه در آن دانشجویان فلسفه مستقیما با دوربین درباره نحوه ورودشان به فلسفه و تجربه‌شان از دانشگاه سخن می‌گفتند، آغاز شد. در این كلیپ این دانشجویان چندان از وضعیت نظام آموزشی فلسفه راضی نبودند و آن را واجد نقص‌های متعدد می‌شمردند. بعد از آن سخنرانان كه استادان فلسفه در دانشگاه‌ها و مراكز آموزشی خصوصی بودند، هر یك به ارایه سخنان خود پرداختند.

( ادامه مطلب )

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: