اخبار

سعدی را به‌حق «شاعر همه زمان‎ها»، «شاعر جهانی» و نیز «شاعر انسانیت» خوانده‎اند.۲ این عنوان‎ها به‌راستی شایسته سعدی است؛ چرا که اندیشه‎های والا و انسانی او نه به زمان و دوره‎ای خاص اختصاص دارد و نه به مکان و سرزمینی معین و نه به قوم یا ملتی مشخص.

سعدی، حکمت دانی است برجسته که شخصیتش آمیزه ای از مدرسه، محیط، سفر و استعداد خدادادی است. سعدی اهل نظر است و حکمت عملی و نظری در همة آثارش جایگاه ویژه ای دارد و اگرچه در نظامیه بغداد فقه شافعی و کلام اشعری خوانده است، اما به مدد اندیشه و عرفان از آنان گذشته و خود صاحب اثر و نظری ماندگار در حکمت دینی و زبان فارسی شده است.

در این مقاله ضمن برشمردن معنای جدل که از زمانهای باستان شیوه اصلی درس و بحث در مدرسه و سایر محافل عملی بوده و گویا نخستین بار در یونان قدیم مورد استفاده قرار گرفته، به حکایتی از باب چهارم بوستان میپردازد

سعدی شاعر عصر سلغریان (اتابکان فارس) است و با هشت تن از فرمانروایان این دودمان معاصر و بلکه معشر بوده است. از جمله این هشت تن اتابک سعد پسر زنگی است که سعد اول به شمار میآید. دیگری سعد پسر ابوبکر پسر سعد زنگی است که نوه سعد اول است و سعد دوم محسوب میگردد.

سعدی، حکمت دانی است برجسته که شخصیتش آمیزه ای از مدرسه، محیط، سفر و استعداد خدادادی است. سعدی اهل نظر است و حکمت عملی و نظری در همة آثارش جایگاه ویژه ای دارد و اگرچه در نظامیه بغداد فقه شافعی و کلام اشعری خوانده است

رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در چین تاکید کرد که افکار و اندیشه های بزرگمردانی چون سعدی و کنفوسیوس می تواند چراغ راه صلح و دوستی در برابر خشونت و افکار افراطی باشد که جهان امروز از آن رنج می برد.

ماجرای عباسقلی خان با شعر روان و زیبای ایرج میرزا مربوط به کتاب‌های دبستانی نسلی پیش از من بود. در زمانی که در شصت و پنج سال پیش به دبستان می‌رفتم، درس‌ها با آب، بابا، بار آغاز می‌شد و سال بعد «خدا را شکر که به کلاس دوم آمده ایم.

همایش سعدی و کنفوسیوس به همت مرکز فرهنگی و بین‌الملل شهر کتاب، مرکز سعدی‌ شناسی، دانشگاه خه ‌بی چین و رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در شهر پکن برگزار می‌شود.

ین مقاله به بررسی ارتباط ادبیات و نقش آن در موضوعاتی چون، متافیزیک، معرفتشناسی و اخلاق میپردازد و بحث اصلی را ارتباط ادبیات با اخلاق برگزیده و سپس آن را در آثار سعدی بررسی مینماید.

سعدی شاعری است متفکر یا متفکری است شاعر و مُصلحی است که با هدف اصلاح نارسایی ها و کاستی ها می نویسد و می سراید و در مقام متفکری شاعر، یا شاعری متفکر، چونان دیگر متفکران بزرگ از وضع موجود با همة مطلوب بودن نسبی اش چنان که باید، راضی نیست و می کوشد تا طرحی از جامعة آرمانی خود به دست دهد.