اخبار

مجموعه‌ای از هشت مقاله از حافظ شناسان غیر ایرانی در قالب کتابی با عنوان «سر حافظ در حدیث دیگران» منتشر شد.

به‌تازگی چاپ دهم كتاب «ذهن و زبان حافظ» بهاء‌الدین خرمشاهی در انتشارات ناهید منتشر شده است. خرمشاهی از حافظ‌پژوهان شناخته‌شده چند دهه اخیر است و تاكنون چندین كتاب و مقاله‌های بسیاری درباره حافظ نوشته است. «ذهن و زبان حافظ»، كه اولین كتاب خرمشاهی در حوزه حافظ‌پژوهی به‌شمار می‌رود، در سال ١٣٦٠ نوشته شد و در سال ١٣٦١ توسط نشر نو به‌چاپ رسید. سپس نشر البرز و بعد نشر معین این كتاب را منتشر كردند و از آن پس تجدیدچاپ ویراسته دوم و سوم آن را نشر ناهید منتشر كرد.

کتابخانه عمومی آرامگاه حافظ پس از گذشت بیش از ۷۵ سال، در زمره کتابخانه های تخصصی شیراز قرار دارد تا لسان الغیب روزانه میزبان پژوهشگران و حافظ پژوهان متعدد باشد.

مهدی نوریان دوشنبه دوازدهم مهرماه در تالار رجایی بخارایی دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان، با تاکید بر اهمیت درست‌خوانی شعر اظهار کرد: خواندن شعر با خواندن روزنامه باید تفاوت داشته‌ باشد و حق شعر باید ادا شود.

آرامگاه لسان الغیب حافظ شیرازی امشب میزبان مسئولان و فرهنگ دوستان شد تا جایگاه رفیع حافظ و مولانا را گرامی بدارند. در این مراسم معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: حافظ و مولانا هردو معلمان دهکده جهانی هستند.

این کتاب دربردارندۀ هشت مقاله در باب حافظ‌شناسی از نویسندگان غربی است که ترجمه شده است و در ابتدای کتاب نیز دیباچه‌ای به قلم مهدی ماحوزی آورده شده است.

غزل یکی از قالب‌های جاندار و مایه‌دار شعر فارسی است. یکی از بهترین و موفق‌ترین قالب‌ها در تمام دوره‌های تاریخ ادبیات ما هم هست؛ مخصوصاً در ۷۰ـ ۸۰ سال ظهور شیوه شعر نیمایی. قالب غزل به دلیل احتوایی که بر مسائل احساسی و غنایی و عاطفی دارد، شایستگی، کارکرد و توانایی داشته است که تا امروز هویت خود را حفظ کند. مسیر درخشان غزلسرایی با سنگلاخ و دشواری روبرو بوده است؛ اما پایه‌گذار غزل (به معنی درست و بایسته آن) چند شاعر قرن ششم مثل سنایی، انوری، نظامی و خاقانی بوده‌اند.

یافته‌های یک پایان‌نامه دانشجویی تصریح می‌کند که حافظ متفکر برانگیزاننده است نه معلم اخلاق و هدف او تکان دادن مخاطب و خیزش و دگرگونی دیدگاه اوست نه ارائه نظام تعلیمی با روش‌های هدایتگری.

ندیشه حافظ بر خلاف آنچه که حافظ شناسی سنتی ارائه می دهد، شالوده های استواری دارد که شرح و گزارش شعر حافظ بدون دخالت دادن آنها، به نتیجه مطلوب و موجهی دست نخواهد یافت . این بنیآنها که در حقیقت همان دغدغه ها و دل مشغولی های روزانه حافظ است و استخوان بندی تفکر او را تشکیل می دهند، در شعر حافظ متعدد است اما از آن میان می توان چهار شالوده و بنیان اصلی آن را بدین گونه برشمرد:

پرستو رحیمی: دون شک مصراع نخست بیت بالا ما را به یاد زیبایی‌ها و بهار شهری می‌اندازد که مقبره مشاهیری بزرگ از ادب فارسی را در خود جای داده است، از این‌رو است که شاعر آرزوی زوال‌نیافتن آن را دارد. «شهرراز» که بعدها به اختصار «شیراز» خوانده شد، در گذشته نیز یکی از شهرهای مهم ایران به شمار می‌آمده است. به همین دلیل بسیاری از جهانگردان اروپایی که به ایران می‌آمدند، چندین بار به این شهر سفر می‌کردند.