اخبار

این چه سری است، چه معمائی است، چه حکمتی است که ندای حافظ در دل ما ایرانیان فارسی زبان، عالِم و عامی، کافر و زندیق، مؤمن و مسلمان، گبر و نصاری، لوطی و قلندر، دغل باز و پاکباز در دل همه مقام و منزلت دارد؟

حافظ از شعرای انگشت شمار و استثنایی است که «هنر ماندگار» به عرصۀ فرهنگ بشریت ارائه داده است. او حواسی فوق‌العاده هوشمند و ذهنی وقاد و تحلیلگر دارد و رسالتی برای خویش قائل است که آنرا از طریق «الهام» بدست آورده تا آئینه‌دار وصف جمال و تجلیات گردانندۀ هستی یا «معشوق ازلی» باشد…

و ـ کار و تلاش: یکی از آیات نورانی قرآن کریم آیه‌ ۳۹ سوره‌ مبارکه‌ نجم است که خداوند متعال در آن می‌فرماید: «لیس للانسان الا ماسعی: برای انسان چیزی جز آنچه سعی کرده نیست»

کشور عزیز ما ایران از دیرباز مهد پرورش انسان‌های عظیم‌القدری در عرصه‌های گوناگون علمی و ادبی بوده و در سطح جهان به دارابودن فرهنگ غنی و باسابقه‌‌ مشهور است. در این سرزمین اهورایی تا به‌حال هزاران شخصیت ارزشمند پرورش‌یافته که هر کدام در یک یا چند رشته از علوم بشری صاحب عنوان بوده و مایه فخر این سرزمین و مردمانش گشته‌اند.

دیوان حافظ چنان با باورهای ملّی در پیوند است که می توان گفت پس از شاهنامه هیچ اثری در حوزۀ ادب فارسی بیش از دیوان حافظ پرتوافکن روح ایرانی نبوده است. دیوان حافظ از لحاظ لفظ و معنی بی بدیل، از حیث ادبی پرتوان و از نظر هنری بی نظیر است.

علی حاجی‌تقی مدیر نشر ارمغان طوبی در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: به تازگی کتابی با عنوان «خلوت انس» چاپ کرده‌ایم که شرح عرفانی غزلیات حافظ را برای مخاطبان عام در بر می‌گیرد.

ظاهراً همه‌ ما حافظ را می‌شناسیم! بچه‌محلِ ماست، قوم و خویشِ ماست، گاهی هم...خودِ ماست! حافظ می‌شویم و شعرش را چنان می‌خوانیم از بَر، که گویی خود سروده‌ایم آن را در شادمانی و تلخی زمانه اما...واقعاً او را می‌شناسیم؟!

از ویژگیهای بسیار برجسته و سرآمد سروده‌های حافظ، ساختار بسیار استوار و هندسه بسیار سنجیده و بهنجار آنهاست. در این هندسه سنجیده و بهنجار، واژه ها و سازه ها از میان واژگان همرده چنان هشیارانه و استادانه گزینش شده و چنان تردستانه و شیرینکارانه از پی هم آمده و چنان سنجیده و اندازه گیری شده، همنشین گشته است

آوازۀ حافظ که در قرن 8ق/ 14مدر شیراز می زیست، به سبب قدرت تفکر، زبان رندانه، ویژگی دیدگاه و مخصوصا طرز بیانش، به عنوان یکی از پراحساس ترین سرایندگان خاورزمین، با گذشت زمان به شرق و غرب عالم رسید. غزلیات او در اندک زمانی در خراسان، ترکستان، هندوستان، عراق (عرب و عجم) و ارّان ورد زبانها شد

آن چه هنر حافظ را به صورتی متمایز و غیرقابل تعبیر نشان میدهد، سنخیّت لفظ و معنی و پوشیدگی نجیبانۀ مشترکی است که در نسوج آن دو حلول کرده است. مفاهیم و معانی بدیع و بلندی که پرده نشین ضمیر اوست در قالب الفاظی حلول کرده است که غالباً جانشین پذیر نیست. نه لفظ عایق معنی است و نامحرم و نه معنی رَمَنده و گریزان از لفظ و قالب. گویی الفاظ و معانی در دیوان این گویندۀ بزرگ، پیوندی ذاتی دارد.