اخبار

محمدرضا مهدوی‌کنی در 14 مرداد 1310 هجری‌شمسی مصادف با ربیع‌الاول 1350 هجری قمری در قریه کن که در آن زمان در دو فرسخی تهران قرار داشت به دنیا آمد. پدرش حاج اسدا... کنی پیشه کشاورزی داشت. حاج اسدا... مردی مذهبی و مقید به مسائل دینی بود و با روحانیون ارتباط داشت. آیت‌ا... مهدوی‌کنی در کتاب خاطرات خود می‌گوید: «مرحوم پدرم همیشه با علما و روحانیون رفت و آمد داشت.

تکاپوهای خاندان صفوی برای کسب قدرت سیاسی در ایران که از دوره «شیخ جنید پسر ابراهیم» از نوادگان شیخ صفی‌الدین اردبیلی و فرزندش «حیدر» آغاز شده بود، در سال 907 ق/ 1501م توسط «اسماعیل» فرزند حیدر به ثمر رسید.

آیت الله محمدرضا مهدوی کنی در 14 مرداد 1310 در روستای کن – که در حال حاضر بخشی از شهر تهران است- به دنیا آمد. وی پس از طی دوره دبستان در کن، وارد مدرسه علمیه لرزاده در تهران شد و از محضر مرحوم آیت الله برهان بهره برد

آیت‏ اللَّه سیداسماعیل بن احمد نوری طبرسی مازندرانی، عالم دینی، فقیه، اصولی، محدث، متكلم، مدرس و زاهد در اوایل قرن سیزدهم هجری شمسی (اواسط قرن سیزدهم هجری) در یكی از توابع شهرستان نور در استان مازندران به دنیا آمد.

هنگامی که کتاب«انگیزه نیکسون‌کشی و جشن انقلاب شیلی» از پابلو نرودا در سال 1364 با ترجمه فرامرز سلیمانی و احمد کریمی حکاک در ایران منتشر شد، به نظر می‌رسید که استقبال از آن در بازار کتاب ایران، متناسب با انتظار مترجمان و ناشر آن نباشد؛ چرا؟

صفحه اول روزنامه های امروز شنبه 29 مهر

کتابخانه های اسلامی در طول قرون وسطی کمک زیادی به حفظ کتاب ها، پیشبرد دانش و تشویق نوع بشر به آگاهی از ارزش مطالعه و دانش نمودند. نویسندگان در مقاله حاضر سعی دارند شوق مسلمانان قرون وسطی را به تأسیس کتابخانه و محافظت از کتب، به تصویر کشند.

از آغازین دوران، خردگرایی همواره خصیصه مهم اندیشه کلامی مسلمانان بوده است. با وجود این حقیقت که در طول تاریخ اسلامی، خردگرایی، مخالفان خاص خود را داشته است؛ این جریان همچنان باقی ماند تا آنکه یکی از تکیه گاه های اصلی تفکر کلامی مسلمانان گردید. تنها در پی شکل گیری بنیادگرایی نوین اسلامی بود که خردگرایی به حاشیه رانده شد و به میزانی در معرض خطر قرار گرفت که هیچ گاه پیش از این قرار نگرفته بود.

چنان که به نظر می رسد منطق و فلسفه در یک جریان طبیعی به عالم اسلام پای نهاده و سیاست خلفا با اهدافی پلید در آن دخالت نداشته است؛ که اگر چنین بود با تضعیف یا عدم حمایت آنان از جریان رو به رشد دانش، می بایست خللی در جریان دانش ایجاد می گشت؛ ولی این اتفاق رخ ننموده است. نویسنده در نوشتار حاضر سعی نموده این مسأله را مستدل نماید.

تغییر خط با دلایل گوناگونی همانند تغییر حکومت، تغییر ابزار نگارش، ورود تکنولوژی، معایب خط، نفوذ فرهنگ جدید و تغییر زبان علم، صورت می پذیرد. این دلایل هر کدام به تنهایی و یا با هم، می توانند علت تغییر خط در کشور یا منطقه ای بشوند. به طور حتم اگر موضوع تغییر خط، فارغ از تغییر حکومت ها در نظر گرفته شود، نمی تواند زمان معین و روشنی به همراه داشته باشد؛ چرا که عوامل ایجاد کننده آن، اتفاقات لحظه ای نیستند.