اخبار

اگر بتوانیم یک نویسنده را محصول تاریخ و زمانه خویش بدانیم، آنگاه سرگذشت عباس اقبال آشتیانی که 10 سال پیش از انقلاب مشروطیت به دنیا آمد و دو سال بعد از کودتای 28 مرداد در رُم درگذشت، برایمان قابل تأمل خواهد بود. عباس اقبال آشتیانی باوجود اینکه بیشتر به‌عنوان یک تاریخ نگار شناخته شده است و تاریخ مفصل مغول او یکی از بهترین آثار در این زمینه است

«عاشورا یک حادثه تاریخیِ صرف نبود. عاشورا یک فرهنگ، یک جریان مستمر و یک سرمشق دائمی برای امت اسلام بود. حضرت ابی عبداللَّه (علیه السّلام) با این حرکت – که در زمان خود دارای توجیه عقلانی و منطقی کاملاً روشنی بود – یک سرمشق را برای امت اسلامی نوشت و گذاشت. این سرمشق فقط شهید شدن هم نیست؛ یک چیزِ مرکب و پیچیده و بسیار عمیق است.

سال ۱۳۴۲ بود. در محضر مرحوم حجت‌الاسلام سیدعلی شاهچراغی، «شرح لمعه» را به درس می‌خواندم. یک بار به دلیل مسافرت استاد، نخست می‌خواستیم درس را برای دو هفته تعطیل کنیم و سپس پیشنهاد شد که در این مدت، خدمت آقای علی گلزاده غفوری برسم و زحمت تدریس با ایشان باشد.

کلمۀ «نهج» به معنی روش است. کلمۀ «بلاغت» نیز از اصطلاحات علمی است که در زبان عربی به علم معانی، علم بیان و علم بدیع و یا به عبارت دیگر «آیین سخنوری» اطلاق می‌شود. در تعریف بلاغت گفته‌‌اند: بلاغت آن است که سخن بر مقتضای حال باشد و این با سخنی که انسان با پدر خود در میان می‌گذارد، فرق می‌کن

مردان بزرگ در خانه‌های کوچک به دنیا می‌آیند. تاریخ به ما صحت این گفتار را ثابت کرده است. اگر فرض را بر تجربه‌گرایی بگذاریم، تجربه ما از مطالعه حیات اندیشمندان و نامداران به ما نشان می‌دهد که هرگز از خانه‌های فراخ و سفره‌های چرب آن چیزی که باید در قامت یک انسان معقول به دست ‌آید، صورت نمی‌پذیرد. انسان در خاستگاه خانوادگی خود باید دغدغه‌مندانه رشد کند تا حتی اگر نتوانست برای جامعه پیرامونی خود کسب منفعت کند، حداقل بار گرانی برای جامعه نشود. شری به پا نکند یا در پایین‌ترین سطح توقع، برای خویش و روش زندگی‌اش یک آرمان مشخص و منطبق با انسانیت به معنای کمالی آن داشته باشد. یکی از آن دسته مسلمانان ایرانی سودمند، محمد‌تقی جعفری ملقب به علامه جعفری است.

صفحه اول روزنامه های امروز شنبه 27 آبان

گرچه همه ما مأمور هستیم در شدائد روزگار صبور باشیم و از بیتابی بپرهیزیم و در همه حال به الطاف الهی و توجهات ائمه‌اطهار علیهم‌السلام تکیه کنیم، اما مصیبت زلزله کرمانشاه چنان دردناک است که فقط می‌توان از خداوند متعال استعانت جست.

مَثَلِ «شاهنامه آخرش خوش است» از پرآوازه‌ترین مَثَل‌ها در فرهنگ ایرانی است. هنگامی‌که برای کسی امری ناخوش رخ می‌دهد و دیگری بِدان خشنود است، در واکنش این سخن را به‌کـار می‌برد. می‌دانیم که شاهنامه با تازشِ تازیان به ایران پایان می‌پذیرد؛ پس چگونه است که پایان آن را خوش پنداشته‌اند؟

مستحکم‌ترین بناها در مقابل زلزله را متعلق به ایران می‌دانند، بناهایی از دوره‌های هخامنشی و سلجوقی که با رعایت اصول معماری و اصلِ به هم پیوستگی ساخته شده بودند، اما امروز مسکن مهر این اصل را رعایت نمی‌کند. قیاسی که فاصله‌ای از زمین تا آسمان دارند...

آزمایش یکی از بن‌مایه‌های مهم و تکرارشونده در حکایت‌ها و قصه‌های ایرانی است که با اهداف گوناگون و شیوه‌های مختلف در حکایت‌ها و قصه‌ها ارائه می‌شود. آزمایش‌ها در قصه‌ها و حکایت‌ها معمولاً به عنوان شروطی مطرح شده که شخصیت اصلی یا دیگر شخصیت‌های داستان برای رسیدن به خواسته‌های خود ملزم به انجام آن هستند.