1394/9/7 ۱۰:۲۱
«من نمی‌گویم كه آن عالیجناب/ هست پیغمبر ولی دارد كتاب/ مثنوی معنوی مولوی/ هست قرآنی به لفظ پهلوی». شیخ بهایی این ابیات را در مدح و ستایش كتاب «مثنوی معنوی» مولانا سروده است. این اثر منظوم شش جلدی را صوفی‌ها قرآن فارسی می‌نامند و یكی از برترین آثار منظوم عرفانی نام گرفته است. سردمدار صوفی‌های پرهیزگار نیز در مقدمه نسخه عربی این اثر تاكید می‌كند این كتاب «اصول دین» است.
٣٣ اثر منتخب روزنامه ایندیپندنت
بهار سرلك: «من نمی‌گویم كه آن عالیجناب/ هست پیغمبر ولی دارد كتاب/ مثنوی معنوی مولوی/ هست قرآنی به لفظ پهلوی». شیخ بهایی این ابیات را در مدح و ستایش كتاب «مثنوی معنوی» مولانا سروده است. این اثر منظوم شش جلدی را صوفی‌ها قرآن فارسی می‌نامند و یكی از برترین آثار منظوم عرفانی نام گرفته است. سردمدار صوفی‌های پرهیزگار نیز در مقدمه نسخه عربی این اثر تاكید می‌كند این كتاب «اصول دین» است.
مولانا بیش از ٥٠ سال داشت كه سرودن مثنوی را آغاز كرد و به همین خاطر این اثر حاصل پربارترین عمر مولاناست. جدای از ماندگاری تاریخی این اثر كه اهمیت ادبیات فارسی قدیم را بالا می‌برد، این اثر از آن جهت دارای اهمیت است كه برای بشر سرگشته امروز پیام رهایی و وارستگی دارد. مثنوی تركیبی از عرفان نظری و نظمی است و مولانا خود درباره این كتاب می‌گوید: «مثنوی را جهت آن نگفتم كه آن را حمایل كنند، بل تا زیر پا نهند و بالای آسمان روند كه مثنوی معراج حقایق است نه آنكه نردبان را بر دوش بگیرند و شهر به شهر بگردند.» و از این روست كه عرفان مولانا فقط عرفان تفسیر نیست بلكه عرفان تغییر است.
مولانا كه تخلص «خامُش» را به او داده‌اند همانند بیشتر مثنوی‌های صوفیانه، با استفاده از تكنیك داستانسرایی تعلیمات تصوف را بیان می‌كند. تبحر مولانا در استفاده از اتفاقات روزمزه برای بازگویی دیدگاه‌های عرفانی‌اش شگفت‌انگیز است؛ داستان‌هایی كه شخصیت‌های آن پیامبران، پادشاهان، چوپانان و بردگان هستند و همچنین حیوانات در این داستان‌ها حضور دارند. مثنوی معنوی منتخبی از تمامی اندیشه‌های فلسفی و كلامی جهان اسلام از آغاز تا قرن هفتم هجری است كه مولانا چیدمان خاصی برای آن در نظر نگرفته است. مولوی ایده‌آل‌ترین تفكرات را كنار هم جمع كرده و داستان‌های مثنوی را پیونددهنده این افكار قرار داده است.
تا به‌حال مثنوی معنوی در كشورهای انگلستان، هند، روسیه و امریكا ترجمه شده است؛ اما انگلستان یكی از كشورهایی است كه در طول دو قرن اخیر بارها این كتاب حجیم و پربار را ترجمه و به چاپ رسانده است.
اخیرا نیز روزنامه انگلیسی ایندیپندنت ٣٣ كتابی را كه باید قبل از ٣٠ سالگی خواند معرفی كرده است. در میان كتاب‌هایی از «هرمان هسه» نویسنده آلمانی، «آنتوان دو سنت اگزوپری» نویسنده فرانسوی، «ماركوس آئورلیوس» فیلسوف رواقی روم، «لئو تولستوی» نویسنده روسی، «آلبر كامو» نویسنده فرانسوی و دیگران، كتاب «مثنوی معنوی» مولانا نیز معرفی شده است كه البته جایگاه مولانا والاتر و متمایزتر از این دسته‌بندی‌هاست. همچنین فلسفه و دیدگاه‌ها و آثار شرقی در این فهرست نقشی پررنگ را بازی می‌كنند.
این روزنامه راهكار طی كردن چرخه موفقیت و شكست را به افراد آموزش می‌دهد؛ فهرستی از كتاب‌هایی كه روی موضوعات «شناخت»، «شكل‌گیری دیدگاه دنیوی» و «پایه‌ریزی برای رسیدن به تكامل» تمركز دارند.
روزنامه ایندیپندنت در توصیف كتاب مثنوی معنوی می‌نویسد: «جلال‌الدین محمد رومی كه در قرن سیزدهم میلادی در سرزمین پارس زندگی می‌كرد، منظومه‌ای را سرود كه از برجسته‌ترین احساسات آدمی پرده برمی‌داشت، احساساتی مانند ترس، اندوه و تعلق خاطر. » و در ادامه ترجمه‌این اثر توسط «كولمن باركس» و «جان موین» شعرای امریكایی را به خوانندگان پیشنهاد می‌دهد و می‌نویسد: «این كتاب مقدمه‌ای حیاتی به دنیای مقدس فیلسوف دارد.» «تعمق» اثر «ماركوس آئورلیوس» مجموعه‌ای از یادداشت‌های شخصی این فیلسوف است كه از سال ١٦١ تا ١٨٠ میلادی حكمران امپراتوری روم بود؛ آئورلیوس را بزرگ‌ترین «پادشاه فیلسوف‌ها» نامیده‌اند. آلبر كامو با كتاب «افسانه سیزیف و دیگر داستان‌ها» در این فهرست قرار دارد؛ ایندیپندنت می‌نویسد: «صبح كه می‌شود همه ما برای بیرون آمدن از رختخواب به دنبال دلیلی هستیم و با قدم گذاشتن در دنیای واقعی این دلیل را زیر سوال می‌بریم. نویسنده كتاب «بیگانه» معتقد است مردم خود را در دنیایی غیرمنطقی یافته‌اند و برای یافتن معنایی برای زندگی‌شان كه چیزی در خود ندارد، دست و پنجه نرم می‌كنند.»
«جنایات و مكافات» شاهكار «فئودور داستایوسكی» نیز به عنوان رمانی كه فرد را با فلسفه خود به ادبیات داستانی نزدیك كند، نام برده شده است. این كتاب نه تنها داستانی جذاب دارد بلكه بحثی را علیه نهیلیسم راه می‌اندازد، این مكتب در زمان زندگی داستایوفسكی در میان روشنفكران روسی محبوب بود.
كتاب منظوم «بهگود گیتا» به زبان سانسكریت كه نویسنده آن ناشناخته است مهم‌ترین و اسرارآمیزترین بخش حماسه هندی موسوم به ماهابهاراتا است. مهاتما گاندی این كتاب را یكی از الهام‌بخش‌ترین آثاری می‌داند كه در آزادسازی هند به او یاری رساند.
«سیذارتا» اثر هرمان هسه تحول معنوی یك مرد هندی برهمن را شرح می‌دهد.
«سال تفكر جادویی» اثر «جوآن دیدیون» نویسنده امریكایی، «خدای چیزهای كوچك» اثر «ارونداتی روی» نویسنده هندی، «خانه سرگرمی» اثر «آلیسون بچدل» نویسنده امریكایی، «زندگی كوتاه حیرت‌آور اسكار وائو» نوشته نویسنده دومینكنی «یونو دیاز»، «سپید دندان» اثر «زدی اسمیت» نویسنده بریتانیایی از دیگر آثاری هستند كه در این فهرست حضور دارند.
منبع: روزنامه اعتماد
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید