در ستایش مردی که غرق دریای نسخ خطی بود

1394/6/14 ۱۰:۱۱

 در ستایش مردی که غرق دریای نسخ خطی بود

مراسم بزرگداشت «عبدالحسین حائری» از سوی مرکز پژوهشی میراث مکتوب و مؤسسه خانه کتاب با حضور پژوهشگران عصر چهارشنبه یازدهم شهریور در مجتمع باغ زیبا برگزار شد.

 

مراسم بزرگداشت «عبدالحسین حائری» از سوی مرکز پژوهشی میراث مکتوب و مؤسسه خانه کتاب با حضور پژوهشگران عصر چهارشنبه یازدهم شهریور در مجتمع باغ زیبا برگزار شد.

در بخش نخست نشست، «سیدعلی آل داوود» به پیشینه استاد عبدالحسین حائری اشاره کرد و گفت: روزی که حائری از قم به تهران آمد و با ترک کسوت روحانیت و پس از کوتاه زمانی کار در بازار، در کتابخانه مجلس به کار پرداخت کسی تصور نمی‌کرد دوران اشتغال این جوان فاضل قم درس خوانده و به درجه اجتهاد رسیده بیش از 50 سال در کتابخانه مجلس به طول خواهد انجامید. حائری از همان روزهای نخستین کار در کتابخانه مجلس بیش از هر کار به شناسایی نسخه‌های خطی ناشناخته پرداخت و این کار را با چنان صبر و حوصله‌ای ادامه داد که صبر همگان را به سر آورد.

سپس «مهدی محقق»، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی نیز در سخنانی گفت: در میان دوستانی که در این مجلس حضور دارند قدیمی‌ترین کسی که با مرحوم حائری محشور بوده است، من هستم. او ادامه داد: زمانی که برای یافتن کتاب‌های مورد نظرم در کتابخانه مجلس عضو شدم دیدم شخص معممی هر روز در کتابخانه بین مخزن و سالن مطالعه تردد می‌کند و بعدها که با او آشنا شدم، متوجه شدم این فرد عبدالحسین حائری نام دارد. از همان زمان دوستی ما آغاز شد و بعدها به تناوب ایشان را می‌دیدم.

«نوش آفرین انصاری» با اشاره به خدمات استاد حائری در زمینه کتابشناسی اظهار داشت: در سال 1350 مدیریت گروه آموزشی تازه تأسیس کتابداری در دانشگاه تهران به من سپرده شد. بنابر این شد که نخستین برنامه بومی برای دوره کارشناسی ارشد نوشته شود و نگاه امریکایی بر این رشته به نگاه ایرانی تبدیل شود. با این دستورالعمل سراغ استادان بزرگ رفتم. با دقت به محضر استاد عبدالحسین حائری رسیدم. سال‌ها بعد از ایشان در مورد آموزش نسخ درس‌ها آموختم.

در بخش دوم این مراسم، «سید مصطفی محقق ‌داماد» با اشاره به دلایل تأسیس حوزه علمیه قم گفت: کسانی که شیخ عبدالکریم حائری را می‌شناختند بر این باور بودند که هر فضائلی که در او بود دوری از ریا را با خود همراه داشت. ما هرچه از وی شنیدیم فضائلش در همین اصل خلاصه می‌شد. بنابراین تحولاتی که در زندگی عبدالحسین حائری نیز روی داد، ناشی از همین مسأله بود. وی همواره در زندگی خود از ریا پرهیز می‌کرد. ظاهراً در اسنادی که در خانواده ما موجود است فلسفه وجودی حوزه علمیه قم نیز از این اصل ناشی می‌شود و گرنه در غیر این صورت باید از خودمان بپرسیم با وجود حوزه علمیه مشهد و نجف، دایر کردن یک حوزه دیگر چه ضرورتی داشت؟

در ادامه این نشست «سید علیرضا میرعلی نقی»، مورخ موسیقی و از شاگردان استاد عبدالحسین حائری با اشاره به خدمات استاد حائری در جهت آموزش جوانان گفت: اگر من امروز در این راه قدم می‌زنم موج محبت و انسانیت ایشان بود. من دوازده سال به طور مداوم هر هفته سه روز در خدمت استاد به سر بردم.

«سید محمدعلی احمدی ابهری»، رئیس اسبق کتابخانه مجلس نیز در این نشست خدمات استاد حائری را تلاقی دو عصر کتابخانه سنتی و مدرن دانست و گفت: باید اینجا یادآور شویم که استاد حائری درچه زمانی در کتابخانه مجلس شورای اسلامی فعالیت می‌کرد؟ زمانی که هنگام تلاقی کتابخانه‌های مدرن با سنتی بود. از طرفی باید به نوع رفتار کتابداران سنتی با مراجعان نسخ خطی اشاره کرد. این رفتار به گونه‌ای بود که در همه کتابخانه‌های ایران دسترسی محققان به نسخ خطی بویژه نسخ خطی نفیس و منحصر به فرد دشوار بود و کسی تصورش را نمی‌کرد که بتوان به این منابع گرانبها دسترسی پیدا کرد.

روزنامه ایران

 

نظر دهید
نظرات کاربران

کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.

گزارش

برچسب ها

اخبار مرتبط

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: