حسین سناپور: انتخاب معاون فرهنگی ارشاد خلاف دغدغه نویسندگان است

1392/8/1 ۱۲:۳۴

حسین سناپور، داستان سرای ایرانی معتقد است که سوابق تحصیلی و کاری معاون جدید فرهنگی وزارت ارشاد نشان می دهد که «دغدغه وزیر اصلا مولفان، طرزفکر، خواسته های آنها و چگونگی کمک به آنها نیست.» به گزارش دبا در میز گردی که برای بررسی نامه 214 مولف به وزیر ارشاد، در روزنامه اعتماد برگزار شد، حسین سناپور گفت:

حسین سناپور، داستان سرای ایرانی معتقد است که سوابق تحصیلی و کاری معاون جدید فرهنگی وزارت ارشاد نشان می دهد که  «دغدغه وزیر اصلا مولفان، طرزفکر، خواسته های آنها و چگونگی کمک به آنها نیست.» به گزارش دبا  در میز گردی که برای بررسی نامه 214 مولف به وزیر ارشاد، در روزنامه اعتماد برگزار شد، حسین سناپور گفت:آقای سید عباس صالحی به عنوان معاون فرهنگی جدید وزارت ارشاد معرفی شد که ما نویسندگان با او آشنایی نداریم و در درجه نخست این انتظار را داشتیم که چهره ای شناخته شده تر برای این سمت انتخاب می شد و ما از پیش با فعالیتهایش آشنا بودیم و دید مثبت تری به این قضیه داشتیم. حتما آقای جنتی فردی را برای این سمت انتخاب کردند که تواناییهای مد نظر ایشان را داشته باشد. اما از سوابق تحصیلی و کاری آقای صالحی و نوع فعالیتهای ایشان به نوعی این نگرانی ایجاد می شود که گویا دغدغه وزیر اصلا مولفان، طرزفکر، خواسته های آنها و چگونگی کمک به آنها نیست. با ترید به معاون جدید نگاه می کنیم چرا که تا جاییکه اطلاع دارم ایشان در حوزه کتاب کار نکرده اند. البته امیدوارم آقای صالحی به خواسته های نویسندگان، شاعران و دست اندر کاران نشر توجه داشته باشد نه اینکه با بخش خاصی از جامعه هماهنگ شود.

سناپور گفت: نویسندگان مسئوولیت خود را بر عهده می گیرند تا هم باری از روی دوش ناشران و هم از دوش ارشاد برداشته شود. عرف،  اخلاق،  فرهنگ، مذهب و دیگر مسائل بر دیگر کشورها هم حاکم است اما کتابها منتشر می شود و اگر احتمالا مشکلی بود پس از انتشار از آن شکایت می شودو در صورت تایید جلوی کتاب گرفته می شود. در کشور ما گویی هم مسئوولان هم ناشران و هم پدیدآورندگان اثر به وجود سانسور عادت کرده اند و می اندشند اگر سانسور برداشته نشود اتفاق عجیبی در کتاب رخ می دهد. ارشاد با بدگمانی به ناشران و نویسندگان نگاه نکند اگر از کتابی هم شکایت شد به دادگاه برود و آنجا پاسخگو باشد.

وی افزود: تعیین کننده رفتار و حرکتهای فرهنگی ما همان عرف جامعه است قوانین خیلی نمی توانندرفتارهای ما را کنترل کنند. در مسئله نوشتن هم تابع عرف هستیم. مولفان می توانند از طرف خودشان سخن بگویند و می توان امیدوار بود که ناشران هم از طرف خود نظرشان را اعلام کنند.

علت ریشه دار بودن سانسور در نزد مسئوولان و بدیهی تلقی کردن آن این است که عده ای می اندیشند کتابخوان های ما صغیر هستند و خوب و بد را از هم تشخیص نمی دهندو در پی خواندن یک کتاب گمراه می شوند، اما ظرفیت کتابخوان بسیار بالاتر است. فکر می کنند هر فردی رمان یا کتاب بخواند طبق ان زندگی می کند در حالیکه تغییر سبک زندگی تحت تاثیر عوامل متعددی است که کتاب شاید یکی از هزاران آن باشد.

وی اشاره کرد که در سالهای گذشته هر چند نامه جمعی در کار نبود اما اعتراض های فردی زیاد بود و البته گوش شنوایی هم نبود. یک دلیل نوشتن نامه این است که ما فکر می کنیم دولت جدید و وزیر ارشاد با نگاهی مثبت به امور فرهنگی می نگرد و رویکرد دولت جدید به نوعی ترمیم برخی از زخمهاست که در سالهای گذشته به عرصه های مختلف از جمله فرهنگ وارد شده است. دلیل دیگر احساس خطر نویسنده ها برای انتشار نامه جمعی که می توانست تبعات سنگینی برای آنها داشته باشد. اما اکنون شرایط تغییر کرده است و رویکرد مثبت تری به فرهنگ وجود دارد و باید دید انتشار این نامه چه تاثیری می تواند داشته باشد.