1400/1/23 ۱۱:۵۶
وقتی دربارۀ سبکهای شعر فارسی سخن در میان می آید غالباً از ویژگیهای لفظ و بیان آن سبکها بحث می شود و چون به مختصات بیانی و مخصوصاً دگرگونیهای الفاظ مستعمل توجه می شود حاصل بحث با مورفولوژی و تاریخ تطور زبان تفاوت زیادی پیدا نمی کند.
وقتی دربارۀ سبکهای شعر فارسی سخن در میان می آید غالباً از ویژگیهای لفظ و بیان آن سبکها بحث می شود و چون به مختصات بیانی و مخصوصاً دگرگونیهای الفاظ مستعمل توجه می شود حاصل بحث با مورفولوژی و تاریخ تطور زبان تفاوت زیادی پیدا نمی کند. معهذا، رواج و قبول هر یک از سبکهای مشهور شعر فارسی – خراسانی، عراقی، هندی و جز آنها –بی شک تا حد زیادی مرهون مطالبات محیط و دگرگونیهای ذوق و تربیت طبقه یا طبقاتی است که آن سبک را به وجود می آورند و یا آن را می پسندند و از آن التذاذ حاصل می کنند. به عبارت دیگر هر یک از این سبکها ویژگیهای زبان و اندیشۀ خود را مدیون شرایط و احوالی است که مجموع آنها موجب رواج آن ویژگیها و در عین حال حاصل طرز تربیت و دید خاص شعرایی است که به آن طرز شعر و شاعری گرایش داشته اند. شک نیست که اگر سبکهای شعر فارسی، که شاید مکتب و شیوه در این مورد بر آنها بیشتر صادق باشد تا سبک، به این لحاظ مورد مطالعه قرار گیرد، مختصات هر سبک را می توان به عنوان ضرورتی از شرایط و احوال هر مکتب تلقی کرد....
دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد سال نهم تابستان 1352 شماره 34
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید