نزول كتاب مقدس انجیل بر حضرت عیسی بن مریم(ع)

1396/3/17 ۰۸:۱۷

انجیل، كلمه ‏ای یونانی به معنی مژده است و مسیحیان از این جهت آن را مژده می‏ دانند كه به اعتقاد آن‏ها، حضرت عیسی(ع) خود را فدای مردم كرد تا همه‏ ی مردم را از آتش دوزخ بخرد و این كتبِ اناجیلِ آن‏ها، مژده ‏ی بهشت است.

انجیل، كلمه ‏ای یونانی به معنی مژده است و مسیحیان از این جهت آن را مژده می‏ دانند كه به اعتقاد آن‏ها، حضرت عیسی(ع) خود را فدای مردم كرد تا همه‏ ی مردم را از آتش دوزخ بخرد و این كتبِ اناجیلِ آن‏ها، مژده ‏ی بهشت است. نام این كتاب دوازده بار در قرآن مجید ذكر شده است. قرآن، انجیل را كتاب خدا می ‏داند ولی آن انجیلی را كتاب آسمانی می‏ خواند كه مشتمل بر احكام و تكالیف بشر باشد؛ زندگی او را تنظیم كند و سر و سامان بخشد، چنان‏كه شأن ادیان الهی است. گویند: انجیل‏های كنونی نزد مسیحیان چهار است: انجیل مَرقُس كه از همه‏ ی اناجیل، قدیم‏تر است و به احتمال قوی در شهر انطاكیه در حدود سال‏های 70 - 65 میلادی به تحریر درآمده است. انجیلِ متی و لوقا پس از مَرقُس و انجیلِ یوحَنّا، شصت سال پس از مسیح یعنی سال 93 میلادی نوشته شده است. لازم به ذكر است كه مسیحیان در كنار این چهار انجیل، به مجموعه‏ ای دیگر از مكتوبات و رسالات اعتقاد دارند كه به مجموعه‏ ی آن‏ها عهد جدید اطلاق می‏ نمایند. به هر تقدیر آن‏چه كه برای هدایت آدمیان توسط حضرت عیسی(ع) آورده شده، از دسترس ما خارج است و آن‏چه كه به نام اناجیل در كتاب مقدس دیده می‏شود، محصول تلاشِ مسیحیان و رسولان دوره‏ ی اول مسیحیت می ‏باشد.