تشتۀ فر (آئین زندگیِ دهه‌های پیشین در خور بیابانک)

1396/2/6 ۰۹:۰۰

دبا: از قرن‌ها پیش نوشتن کتاب‌های مفصل و مختصر درباره شهرها و مناطق مختلف ایران به عنوان سنتی مقبول و موردتوجه بین مؤلفان رواج داشته و به ویژه کسانی که منتسب به شهرهای خود بوده‌اند علاقه بیشتری برای نوشتن درخصوص زادگاهشان نشان داده‌اند.

دبا: از قرن‌ها پیش نوشتن کتاب‌های مفصل و مختصر درباره شهرها و مناطق مختلف ایران به عنوان سنتی مقبول و موردتوجه بین مؤلفان رواج داشته و به ویژه کسانی که منتسب به شهرهای خود بوده‌اند علاقه بیشتری برای نوشتن درخصوص زادگاهشان نشان داده‌اند. از قدیم‌ترین آثار مربوط به شهرها باید از تاریخ بخارا، تاریخ قم و تاریخ سیستان نام برد که هر سه آنها در شمار مهمترین متون زبان فارسی بوده و افزون بر اطلاعات تاریخی و جغرافیائی، آگاهی‌های سودمندی در باب شیوه زندگی مردمان این شهرها به دست داده‌اند.

اما در ادوار اخیر و پس از آشنایی محققان ایرانی با دانش‌هایی نظیر مردم‌شناسی، انسان‌شناسی و فولکلور دامنه این تحقیقات وسعت بیشتری یافت و به ویژه مطالعه در باب خرده فرهنگ‌ها که تعداد آنها در کشور پهناور ایران پرشمار است رواج بیشتری یافت.

کتاب حاضر یعنی «تشتۀ فر» به قلم دکترمحمّد غلامرضائی استاد بازنشسته دانشگاه شهیدبهشتی دربارۀ آئین زندگانی مردم خور بیابانک، ناحیه‌ای در حاشیه کویر مرکزی ایران، نگاشته شده است، مؤلف از اهالی همان سرزمین است و با توجه به اینکه دوران کودکی و نوجوانی خود را در آنجا گذرانده به خوبی از عهده تبین مسائل موردنظر برآمده است.

این کتاب دارای یازده بخش به ترتیب زیر است:

بخش اول ـ دورنما

بخش دوم ـ خوراک و پوشاک

بخش سوم ـ آب

بخش چهارم ـ کشاورزی

بخش پنجم ـ دامداری و حیوانات

بخش ششم ـ مشاغل

بخش هفتم ـ کارهای دستی

بخش هشتم ـ آمد و رفت‌ها و روابط اجتماعی

بخش نهم ـ آداب و رسوم

بخش دهم ـ کودکان و تعلیم و تربیت

بخش یازدهم ـ کارهای عمرانی

نام کتاب: تشتۀ فر (آئین زندگیِ دهه‌های پیشین در خور بیابانک)

مؤلف: محمد غلامرضائی

ناشر: مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهشهای ایرانی و اسلامی)

چاپ اول: تهران 1395

«تَشته فُر»؛ آيين زندگى در دهه هاى پيشين خور و بيابانك ، توسط انتشارات مركز دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ‎در سى امين نمايشگاه بين المللى كتاب تهران عرضه خواهد شد.