1395/11/11 ۱۰:۳۹
شمارۀ 130 نشریۀ اطلاعات حکمت و معرفت با موضوع «امید و ایمان» منتشر شد. دفتر ماه این شماره از نشریه به این موضوع می‌پردازد که نقش امید در زندگی انسان چیست؟
شمارۀ 130 نشریۀ اطلاعات حکمت و معرفت با موضوع «امید و ایمان» منتشر شد. دفتر ماه این شماره از نشریه به این موضوع می‌پردازد که نقش امید در زندگی انسان چیست؟ اميد که در دیدگاه روانشناختی به سطوح زندگی اجتماعی انسان و به اموری چون فعاليت‌های شغلی و فراغت، روابط و تعاملات فردی و اجتماعی و سلامت روانی می‌پردازد، در حوزه‌های فلسفه، دین و عرفان اهدافی متعالی‌تر و بينشی ژرف‌تر را نیز در برابر انسان ترسيم می‌كند. نغمه پروان دبیر این شماره نوشته است: «امید با همۀ اهمیتی که به نظر می‌رسد در زندگی انسان‌ها داشته باشد، از نگاه فیلسوفان تاحدودی امری حاشیه‌ای تلقی شده است و تعداد اندکی از آنان در آثار خود مستقیما به آن پرداخته‌اند و دیدگاه‌های موجود در باب آن نیز بسیار متفاوت و حتی برخی مواقع متقابل است. چه بسا بخشی از این مشکل به دلیل ضعف در تجسم «امید» به مثابۀ هیجانی آمیخته با مؤلفه‌های شناختی، اجتماعی و معنوی بوده باشد.» مسئلۀ مهم دربارۀ امید در عصر جديد این است که همراه با رشد تكنولوژی، «امید» و مفاهیم دیگری مانند شادی، همدردی، همدلی و مهربانی، ارزش و معنايی خاص یافته‌اند و فلسفه، روانشناسی، جامعه‌شناسی، هر یک تعریفی مختص به خود از آن ابداع کرده‌اند. حال برخی از اصلی‌ترین پرسش‌ها این است که «آیا اصولا «امیدورزی» خواهد توانست در تلاطم زندگی ماشينی اين دنيای پرهياهو در مسیر یافتن آرامش و رضایت از زندگی به انسان یاری رساند؟ انسان امروزی به چگونه چیزهایی می‌تواند امید بندد؟ و... مهم‌تر از همه اینکه آیا اصلا مجاز به «امیدورزیدن» هستیم؟»
تفاوت بارز دیدگاه‌های موجود در باب ماهیت بنیادین «امید» آن را به یکی از مهم‌ترین مسائل نظریۀ «امید» مبدل ساخته است؛ از افلاطون و ارسطو گرفته که «امید» را تا حدودی گمراه کننده می‌دانستند، تا ادیانی که آن را نوعی «فضیلت الهی» (یا مانند بودا رذیلت) معرفی می‌کنند، متفکرانی که امید را به ایمان و عشق پیوند می‌دهند، کسانی که مقولۀ امید را ستیهنده با عقل نمی‌دانند، تا کسانی که آن را نشانی از «ضعف بشری» به حساب می‌آورند.
دفتر ماه شماره 130 نشریه حکمت و معرفت مشتمل بر هفت نوشتار است. نخستین نوشتار گفتوگویی با عنوان «امید و امیدواری از منظر اسلام و آیین بودا» با مصطفی ملکیان است. دومین نوشتار با عنوان «نقد الحاد عملی» گفتوگویی با محسن جوادی است و به موضوع الحاد و ایمان می‌پردازد. «تاریخچه دیدگاه‌های مختلف در باب امید و مسائل نظری آن» سومین مقالۀ این دفتر به قلم «کورتیس.اچ. پیترز» و با ترجمه محمدحسین کرمانشاهی است. معصومه رمضانی استارمی در مقالۀ « نقش ایمان به غیب در امید بخشی به زندگی» با این مقدمه «که برخی از صاحب‌نظران برای ایمان، به معنای باوری از جنس معرفت به همراه خضوع و تسلیم در پذیرش حق، متعلقاتی ذکر کرده‌اند از جمله خدا، رسالت، معاد و ... که همۀ این متعلقات را می‌توان در عنوان جامع ́ ایمان به غیب̀ گنجانید. به عبارتی می‌توان گفت تنها متعلق ایمان، غیب است و ایمان به خدا، رسالت و ... از مصادیق ایمان به غیب هستند با چنین تبیینی می-توان ایمان را در ایمان به غیب خلاصه کرد» به دنبال پاسخ این پرسش است که «اساسا ایمان به امور محسوس که قابل مشاهده و تجربه هستند چه مفهومی می‌تواند داشته باشد؟!» چهارمین نوشتار با عنوان «امید و معنویت در عصر اضطراب» مقاله‌ای به قلم آنتونی اسکیولی، با ترجمۀ زهرا پروان است. این مقاله با بررسی دیدگاه‌های گوناگون، "امید" را شاخص درجۀ اول کیفیت زندگی تلقی و در نهایت ضمن بیان آراء متفکران دوره‌های مختلف در این زمینه آن را فضیلتی ضروری برای حفظ محوریت فرد و نیز همچنین ملت معرفی می‌کند. همچنین استدلال می‌شود که امید با تکیه‌ای که بر تبحر، دل‌بستگی و بقا دارد خواهد توانست از طریق باورها و تمرینات معنوی مراتب مختلفی بیابد. «نیایش برای دست کشیدن از الحاد» به قلم «تیم.جی.موسان» ششمین مقالۀ این دفتر است. نویسنده در این مقاله می‌کوشد این نکته را بیان کند که انجام آزمایش تجربی "نیایش به درگاه خداوند برای رفع الحاد" می‌تواند با شرایطی خاص برای شکاکان از توجیه معرفتی برخوردار باشد. از نظر او دلیلی وجود ندارد که اشخاص شکاک برای دریافت کمک و هدایت دست به دعا برندارد و نمی-توان نیایش شخص لاادری‌گو به درگاه خداوند را مضحک یافت. بدین سبب شکاکان و گروه خاصی از ملحدان را به ادای این تکلیف معرفتی ملزم می‌کند که: دست‌کم روزانه به مدت 10 دقیقه به درگاه خداوند دعا کنند که "خداوندا باور دارم که وجود نداری. بی‌اعتقادی‌ام را چاره ساز". آخرین مقالۀ این دفتر با عنوان «نومیدی و گذر از آن از دیدگاه کی یر که گور» به قلم راضیه زینلی است. موضوع این مقاله نومیدی از دیدگاه کی‌یرکه گور است؛ اما او مهم‌ترین راه گذر از نومیدی را ایمان‌ورزی می‌داند. یکی دیگر از راه‌های عبور از نومیدی، داشتن زندگی اصیل و عشق به دیگران است که در این مقاله بررسی شده است.
دومین بخش نشریه «ادب و هنر» نام دارد و مشتمل بر یک مقاله با عنوان «معماری در شعر حافظ» به قلم امیررضا پوررضایی است. سومین بخش نشریه «اندیشه و نظر» نام دارد و به‌طور کامل به موضوع «قرآن شناخت» نام دارد و مشتمل بر پنج مقاله است . نخستین نوشتار این بخش با عنوان «قرآن شناخت اثر پر جاذبه‌ای است» گفتوگویی با سیدمصطفی محقق داماد است. مقالۀ دوم با عنوان «تفسیر سوره فاتحه» ویراسته سید حسین نصر و با ترجمه انشاءالله رحمتی است. سومین مقاله با عنوان «رویکرد سنتی و حکمی دکتر نصر به قرآن» را سید سلمان صفوی نگاشته است. مقالۀ چهارم این بخش را سیدحسن حسینی با عنوان «سید حسین نصر، معلم چهارم» نگاشته است. آخرین مقاله در بخش قرآن‌شناخت با عنوان «حقیقتی در باب قرآن شناخت» را شیخ اتابک شکوراُف نگاشته و علیرضا رضایت به فارسی ترجمه کرده است.
دو بخش پایانی نشریه به کتاب و گزارش اختصاص دارد. در بخش کتاب ابتدا سید مسعود رضوی مقاله‌ای با عنوان «حکمت حکایت» نگاشته است. سپس منیره پنج‌تنی، دبیر بخش کتاب این نشریه، مطلبی انتقادی با عنوان «مقدمه‌ای بر درآمدهای بسیار کوتاه» دربارۀ وضعیت انتشار کتاب‌های مقدماتی در حوزۀ فلسفه نگاشته است و سپس به بهانۀ معرفی نشر تازه تأسیس «کرگدن» با حسن امیری‌آرا دربارۀ «فلسفۀ زمان» گفت‌وگو کرده است. بخش پایانی نشریه به گزارش برخی وقایع یک ماه اخیر حوزۀ اندیشه اختصاص دارد. شمارۀ 130 نشریۀ اطلاعات حکمت و معرفت به مدیر مسئولی و سردبیری انشاءالله رحمتی با بهای 5000 تومان در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید