هنرمندی فراتر از زمان

1395/9/22 ۱۰:۳۲

ویژه برنامه «شبی به یاد ناصر فرهنگ‌فر» شنبه شب بیستم آذر با تجلیل از مقام هنری این نوازنده فقید و مطرح تنبک نوازی و اجرای چند برنامه موسیقایی ویژه توسط بزرگان هنر موسیقی در تالار وحدت تهران برگزار شد.

در ویژه برنامه «شبی به یاد ناصر فرهنگ‌فر»مطرح شد
ضرورت شناسایی جوانان مستعد و شایسته موسیقی اصیل ایرانی
محمدعلی کیانی‌نژاد: مشکاتیان، لطفی و علیزاده همین طوری درست نمی‌شوند مگر اینکه میدانی برای پرورش داشته باشند

ویژه برنامه «شبی به یاد ناصر فرهنگ‌فر» شنبه شب بیستم آذر با تجلیل از مقام هنری این نوازنده فقید و مطرح تنبک نوازی و اجرای چند برنامه موسیقایی ویژه توسط بزرگان هنر موسیقی در تالار وحدت تهران برگزار شد.
در ابتدای این برنامه که اجرای آن برعهده علیرضا پورامید پژوهشگرعرصه موسیقی بود، بعد از پخش کلیپی که در آن هنرمندانی چون بیژن کامکار، داود یاسری، محمدعلی کیانی‌نژاد، علی اکبر شکارچی، داود گنجه‌ای، رضا شفیعیان و آرش فرهنگ‌فر حضور داشتند پیرامون شخصیت هنری زنده‌یاد فرهنگ‌فر به بیان نقطه نظرات خود پرداختند. درادامه پس از اجرای دونوازی بهداد بابایی نوازنده سه تار و آرش فرهنگ فر نوازنده تنبک، محمدعلی کیانی‌نژاد نوازنده و مدرس پیشکسوت نی طی صحبت‌هایی جالب توجه پیرامون شرایط کنونی موسیقی اصیل ایرانی و مقام هنری زنده‌یاد فرهنگ‌فر گفت: به طور حتم موسیقی اصیل ایرانی یا موسیقی سنتی به سختی امثال هنرمندانی چون ناصر فرهنگ‌فر، استاد جلیل شهناز و بزرگان دیگر را به خود خواهد دید چراکه این عزیزان درطول فعالیت‌های جانانه خود درعرصه موسیقی زحمت‌ها و مشقت‌های زیادی را تحمل کردند که نامشان در عرصه موسیقی ایرانی ماندگار شده است. ضمن اینکه ما باید به این نکته هم توجه کنیم، گاهی متولی جریانات هنری بیشتر از خود هنرمند است که می‌تواند مورد بحث و بررسی بیشتری قرار گیرد.
وی در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به تأسیس مرکز حفظ و اشاعه موسیقی با مدیریت زنده‌یاد داریوش صفوت طی دهه‌های گذشته توضیح داد: من بر این باورم اگر مرکز حفظ و اشاعه موسیقی نبود به طور حتم هنرمندانی چون پرویز مشکاتیان، ناصر فرهنگ‌فر و بسیاری دیگر از هنرمندان شایسته این سرزمین فرصتی برای ظهور و بروز نمی‌یافتند. به روح زنده‌یاد صفوت درود می‌فرستم که متولی تشکیل و تأسیس چنین مرکزی شد اما فکر می‌کنم در حال حاضر چنین مرکزی را گم کرده‌ایم و از همه مسئولان بویژه آقای مرادخانی می‌خواهم برای تشکیل چنین مراکزی اقدام کند.
وی ادامه داد: من از همه مسئولان فرهنگی استدعا می‌کنم هر چه زودترجوانان مستعد و شایسته موسیقی اصیل ایرانی را که در جشنواره‌هایی چون جشنواره موسیقی جوان، جشنواره نوای خرم و سایر جشنواره‌ها می‌آیند و بعد دیگر کسی به فکر آنها نیست، شناسایی کنند و برای آنها بودجه کنار بگذارد تا حداقل ماهی یک بار در یک مرکز ویژه کنار هم جمع شوند و مانند مرکز حفظ و اشاعه کارهایی را انجام دهند تا نتیجه آن همانی شود که امروز با هنرنمایی بزرگان موسیقی می‌بینیم.
این نوازنده پیشکسوت نی بیان کرد: ما جوانان بسیار ارزشمندی داریم که باید به زور هم که شده به آنها غیر از موسیقی، ادبیات و موارد دیگر بیاموزیم که به اعتقاد من علت همین ازهم گسیختگی موسیقی امروز ایران همین فقدان آشنایی با حوزه هایی چون ادبیات است، چون دیگر نورعلی خان برومند و داریوش صفوتی نیستند که جوانان را دور هم گرد آورند و به آنها در کنار موسیقی راه و رسم زندگی درست را بیاموزند. باور کنید موسیقی فقط ساز نیست بلکه اخلاقیاتی است که باید آنها را هم در نظر گرفت.
این هنرمند اظهار کرد: من از همه سروران و مدیران استدعا می‌کنم چند نفر را انتخاب کنند تا آنها بتوانند در قالب یک مجموعه منسجم، فضایی را فراهم کنند تا اهالی موسیقی با جوانان هنرمند در ارتباط باشند. همه ما باید بدانیم که مشکاتیان، لطفی و علیزاده همین طوری درست نمی‌شوند مگر اینکه میدانی برای پرورش داشته باشند. به خدا سوگند اگر این موارد را در نظر نگیریم ما در آینده‌ای نزدیک در حوزه موسیقی اصیل ایرانی با مشکل جدی رو به رو خواهیم شد. باید فضایی را ترتیب دهیم که هنرمندان جوان و مستعد موسیقی ایرانی آنقدر زود جو گیر نشوند، ما باید آنها را از هر نظر تربیت کنیم که بدانند موسیقی اصیل ایرانی یعنی چه؟ یادش بخیر زنده‌یاد فرهنگ‌فر به قدری در فضای درست و مناسبی تربیت یافته بود که غیر از موسیقی شعر هم می‌نوشت و خوشنویسی هم می‌کرد، حتی گاهی شعرهای او به قدری جدی می‌شد که استاد ابتهاج هم حیران می‌ماند.

میلاد کیایی/ نوازنده پیشکسوت سنتور و آهنگساز

زنده‌یاد استاد ناصرفرهنگ‌فر در کار خود اندیشه‌ای فراتر از زمان داشت؛ به این سبب که ساز تنبک تا پیش از دوران استاد حسین تهرانی، یک عمر به شکل سنتی نواخته می‌شد و بعد آن استاد امیرناصر افتتاح تکنیک آن را افزایش داد. تنبک نوازی امیرناصر افتتاح و جمله‌بندی‌هایش معنادار بود. بعد از ایشان کسانی همچون ناصر فرهنگ‌فر و بهمن رجبی که هنرمندان نوآوری بودند به عرصه موسیقی آمدند.البته راه این دو با هم متفاوت بود و ناصر فرهنگ‌فر فراتر از زمان گام برمی‌داشت و تقریباً می‌توان گفت در قالب ریتم بخصوص ریتم‌های شکسته، لنگ و ضد ضرب کمتر نوازنده‌ای می‌توانست شبیه او کار کند. قطعه‌ای که در مراسم یادواره استاد فرهنگ‌فر به همراه پیمان ناصح‌پور شاگرد ایشان اجرا کردم حدود 32 سال پیش در منزل مهندس سالور نواخته شد. در آن محفل آقای فرهنگ‌فر نیز حضور داشتند اما آن زمان با وجود شناخت از یکدیگر هیچ همکاری نداشتیم. به هر حال در آن مراسم از من خواسته شد قطعه‌ای را بنوازم و آقای فرهنگ فر هم آن قطعه را با من همکاری کردند و البته کار کردن با ایشان به دلیل سبک و سیاق خاصشان بسیار دشوار بود و البته به صورت پست مدرن ساز می‌نواخت. یادشان را گرامی می‌داریم و امیدوارم هنرمندان نوآور در نوازندگی ساز تنبک پیرو و ادامه دهنده سبک ایشان باشند.

منبع: ایران