«هنر برای اوتیسم» در فرهنگ‌سرای نیاوران

 بهانه، آگاهی درباره اوتیسم است اما این‌بار از سوی نقاشان. هرچند تابلوها هر یک فضای شخصی هنرمند را نمایش‌ می‌دهند، اما وجه مشترک همه آنها معرفی و کمک به اوتیسم است.
اولین نمایشگاه «هنر برای اوتیسم» با به‌نمایش‌درآمدن ٥٨ اثر از ٥٢ هنرمند از پنجشنبه، ١٠ تیر با آثاری از ثمیلا امیرابراهیمی، شیرین اتحادیه، کامبیز درم‌بخش، بهرام دبیری، مصطفی دشتی، فرید جهانگیر، مریم سالور، شیده تامی، حسین ماهر، منوچهر معتبر، شهره مهران، محمد حمزه، آیدین خانکشی‌پور، افشین چیذری، علی‌رضا جدی، علیرضا آدم‌بکان، افشین چیذری، پیام مفیدی و... آغاز شد. عواید فروش آثار قرار است صرف تجهیز مدارس مخصوص کودکان مبتلا به این اختلال رفتاری ‌شود. پیش از افتتاح نمایشگاه، نشستی نیز برگزار شد که بیشترین حاضران آن در حوزه روان‌شناسی بودند. کامبیز درم‌بخش، کارتونیست و یکی از هنرمندان شرکت‌کننده در این نمایشگاه، در بخشی از این نشست گفت: «خوشحالم که به‌عنوان یک هنرمند برای کمک به این بیماری سهیم شده‌ام. یکی از مسائلی که باید برای همه روشن شود، این است که بدانیم اوتیسم یعنی چه؟ بعضی‌ها فکر می‌کنند اوتیسم شاخه‌ای از روماتیسم است. یکی از اهداف اولیه این نمایشگاه این است که بگوییم اوتیسم به چه معناست؟ بعضی‌ها آن را به عقب‌ماندگی معطوف می‌کنند و به‌همین‌دلیل این نمایشگاه خیلی مفید است. همین که حدود ٦٠ هنرمند در این نمایشگاه شرکت کرده‌اند، نشانه علاقه آنها به مردم و کمک به مسائل اجتماعی است. من همیشه به این کارها علاقه داشته‌ام و در برنامه‌هایی که در این زمینه برگزار می‌شود، شرکت می‌کنم همچون کودکان کار، بهنام دهش‌پور، محک و...».علیرضا آدم‌بکان، دیگر نقاش حاضر در مراسم افتتاحیه، هم به «شرق» گفت: «من خانواده‌هایی را می‌شناسم که فرزندانشان مبتلا به اوتیسم بودند و سعی کردم از طریق هنر و نقاشی، کاری برایشان انجام دهم. به‌همین‌دلیل برایم مهم بود با این نمایشگاه یک همزیستی و همذات‌پنداری با آنها برقرار کنم تا بدانند هنرمندان به دور از این مسئله نیستند».همچنین حسین خطیبی، روان‌پزشک، در نشستی که پیش از افتتاحیه برگزار شد، گفت: «اوتیسم یا درخودماندگی جزء اختلالات رشد است که گاهی با کم‌توانی ذهنی اشتباه گرفته می‌شود و معمولا از ١٨ماهگی به‌بعد والدین به رفتارهای خاص فرزندشان حساس می‌شوند. معمولا کیفیت تعاملات اجتماعی در بچه‌های اوتیسم پایین است مثل ترس از جدایی که در این بچه‌ها چنین ترسی کم است. البته گاهی این علائم تا سنین مدرسه هم کشف نمی‌شود».مهدی فیروزان، مدیر شهر کتاب، هم اهمیت مسئولیت‌پذیری اجتماعی را عاملی برای حمایت این نهاد از چنین نمایشگاهی عنوان کرد. طاهره منفرد، مدیر مؤسسه‌ شکرانه‌ مودت جهانی که برگزارکننده این نمایشگاه است، از دیگر سخنران‌های این نشست بود: «یک‌سال‌ونیم قبل که نام اوتیسم را شنیدم، متوجه شدم دولت آمریکا آن را به‌عنوان یکی از شاخه‌های اختلالات مغزی توصیف کرده است. در ایران هم خیلی‌ها نام اوتیسم را نشنیده‌اند و به‌همین‌دلیل ما از طریق انجمن بیماری‌ها خاص اولین همایش اوتیسم را برگزار کردیم. بعد از آن از طریق خیریه‌ها و تأسیس مؤسسه شکرانه خیریه مودت برای بالابردن ظرفیت تربیت مربی، تحقیق و انتقال دانشجو و دعوت استادان در زمینه اوتیسم تلاش کردیم».بهار آذر، مدیر مدرسه‌ آفتاب، هم اظهار کرد امسال برای اولین‌بار توانسته‌اند بودجه‌ای برای آموزش درمانگر در این حوزه اختصاص دهند. نمایشگاه «هنر برای اوتیسم» تا روز ١٥ تیر در نگارخانه‌ شماره‌ یک فرهنگ‌سرای نیاوران ادامه دارد.