بزرگداشت زنده‌یاد دكتر سادات ناصری در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی

1395/3/17 ۱۱:۰۵

مراسم بزرگداشت محقق و ادیب توانا، زنده‌یاد دكتر سیدحسن سادات ناصری پژوهشگر عرصه زبان و ادبیات فارسی و استاد دانشگاه تهران عصر دیروز در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.

 مراسم بزرگداشت محقق و ادیب توانا، زنده‌یاد دكتر سیدحسن سادات ناصری پژوهشگر عرصه زبان و ادبیات فارسی و استاد دانشگاه تهران عصر دیروز در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.

در آغاز این مراسم حسین شاكری قائم‌مقام انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در غیاب دكتر مهدی‌ محقق كه به علت بیماری در مراسم حضور نداشت، با خواندن متنی درباره دكتر سادات ناصری گفت: استاد سادات ناصری دفاع از حریم زبان فارسی را وظیفه‌ای ملی می‌دانست و همواره از آن دفاع می‌كرد و معتقد بود كه ادبیات ما مهم‌ترین سرمایه كشور ماست و دنیا ما را با ادبیات فارسی می‌شناسد و شاهكارهای گرانقدری در ادبیات ما وجود دارد. اینگونه بود كه استاد سادات ناصری در طول حیات خویش به زبان و ادبیات فارسی و اشعار شاهنامه عشق می‌ورزید تا جایی كه اشعار خود را به سبك شاهنامه می‌سرود.

سپس دكتر مهدی ماحوزی عضو شورای فرهنگی، اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی با بیان این‌كه دشوار است از استادی سخن بگویم كه در حدود 50 سال است كه او و خانواده‌اش را می‌شناسم، به خوانش شعری كه درباره استاد سادات ناصری سروده بود پرداخت.

سخنران بعدی مراسم دكتر قدمعلی سرامی شاهنامه‌پژوه بود. او گفت: استاد سادات ناصری عاشق سبك هندی بود و شاعری مثل صائب را او به ما معرفی كرد. استاد سرامی كه شاگرد استاد سادات ناصری بود، ادامه داد: ایشان از شنیدن شعر زیبا لذت می‌برد و می‌گفت: شعری كه این همه انسان را شاد می‌كند نمی‌تواند پیامی جز شادمانی داشته باشد و همواره به ما می‌گفت: هر كجا درس می‌دهید به شاگردان و مخاطبان خود بگویید كه فرهنگ ایرانی، فرهنگ شادمانی است. دكتر علیمحمد سجادی عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی دیگر سخنران این مراسم، گفت: آنچه مرا به استادم سادات ناصری پیوند می‌داد چند عامل بود. نخست اینكه افتخار شاگردی استاد را در دوره كارشناسی ارشد در عرفان و تصوف دانشگاه تهران داشتم. عامل دیگر ارتباط با استاد، خانه او بود كه كتابخانه‌ای ارزشمند بود و همیشه درب آن به روی همه شاگردانش باز بود و كتابدارش هم خود استاد بود و عامل دیگر وقوع انقلاب فرهنگی بود و مسئولیتی كه بر دوش من در كنار این بزرگوار و دیگر استادان برای تدوین كتاب‌های درسی رشته فرهنگ و ادب گذاشته شده بود و‌ آخرین عامل، سفری بود كه همراه استاد راهی كابل شدم كه آخرین سفر ایشان هم بود.

سجادی ادامه داد: دكتر سادات ناصری چه در كتابخانه، چه در موزه و چه در آكادمی افغانستان همواره سخنگو و سخنران بود و همیشه شعر می‌خواند و مجلس‌آرایی می‌كرد.

سپس دكتر جلیل تجلیل گفت: من سال‌ها همنشین استاد بودم و باید از آثار ایشان نام ببرم كه در صفحات تحقیق و پژوهش‌های ادبی ماندگار است و دلیل این ماندگاری تعمق ایشان و ریزه‌كاری‌های ادبی و تصاویر خیالی است و آثار ایشان بسیاری از جلوه‌های زبان و بلاغت را در خود دارد.

دكتر تجلیل افزود: دغدغه معلمی ایشان بیش از همه بود.

در ادامه این مراسم سهیل محمودی نیز سخنرانی كرد و در پایان از خانواده استاد سادات ناصری با اهدای لوح تقدیر انجمن تجلیل شد.

منبع: ایران