خواندن تمرکز می‌دهد

1395/2/21 ۰۸:۵۵

من امیدوارم بشود فعالیت نهادهای فعال در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران را به آموزش و پروش منتقل کرد و از سنین ابتدایی کودکان را با کتاب آشنا کرد. من هم معتقدم اگر بچه‌ها را از کودکی به کتاب خواندن عادت بدهیم و لذت خواندن و کشف مفاهیم را از دل جملات و کتاب‌ها به کودکان بیاموزیم بردیم.

قطب الدین صادقی : من امیدوارم بشود فعالیت نهادهای فعال در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران را به آموزش و پروش منتقل کرد و از سنین ابتدایی کودکان را با کتاب آشنا کرد. من هم معتقدم اگر بچه‌ها را از کودکی به کتاب خواندن عادت بدهیم و لذت خواندن  و کشف مفاهیم را از دل جملات و کتاب‌ها به کودکان بیاموزیم بردیم. خیلی دیر است در ٢٠ سالگی به سراغ خواندن آمدن. از کودکی باید خواند .از مهد کودک و دبستان بچه‌های ما باید وارد این حوزه شوند. به نظر من می‌شود در برنامه‌های آموزش و پرورش ساعت خاصی برای قرائت کتاب در نظر گرفت تا در آن لذت کشف معنا و کشف ژانرهای مختلف را به بچه‌ها داد. خواندن انواع قصه‌ها و پدیده‌های ادبی به نظر من باید بخشی از کتاب‌های درسی باشد.
در بخشی از نمایشگاه امسال نشستی برگزار شد که در آن مهمانان روسی که امسال به عنوان مهمان ویژه حضور داشتند از مسابقه کتابخوانی گسترده‌ای که در آن کشور اتفاق می‌افتد سخن گفتند. در فرانسه هم جشنی هست به اسم جشن کتاب. در خلال آن به مدت سه روز در سر تا سر فرانسه شروع می‌کنند به خواندن برای مردم و هدیه دادن کتاب به یکی یکدیگر. در صندلی اتوبوس‌ها، قطارها و خطوط مختلف مترو هم کتاب می‌گذارند و به شکل‌های مختلف مردم را ترغیب به خواندن می‌کنند. این جشن‌ها در کشورهای مختلفی برگزار می‌شود. امیدوارم این اتفاق در ایران هم بیفتد. قطعا رادیو و تلویزیون هم نقش تعیین کننده‌ای دارند. اگر در رادیو و تلویزیون به نحو شایسته‌ای همانطور که بسیاری از سخنان را مطرح می‌کنند به طور مستقیم و سرراست درباره کتاب صحبت کنند خواهید دید چه تاثیری در جامعه خواهد داشت. متاسفانه صدا و سیما بیشتر کارهای بی محتوا و سطحی ارایه می‌دهد که هیچ فشاری به فکر مخاطب نمی‌آورند. باید چند برنامه جدی فرهنگی بگذارند و تعدادی از نویسندگان را معرفی کنند. از سوی دیگر می‌توانند با معرفی کتاب تاثیر بسزایی بر روی مطالعه مردم بگذارند. متاسفانه صدا و سیما هیچ کدام از این موارد را مد نظر قرار نمی‌دهد و در عوض سریال‌های سطحی و تبلیغاتی و صرفا سرگرم کننده را تولید و پخش می‌کنند. این سرگرمی‌ها در پاره‌ای از موارد آنقدر سطحی هستند که نه نفع دنیا را دارند و نه به کار آخرت می‌آیند. کمتر می‌شود برنامه‌های جدی فرهنگی را در صدا و سیما سراغ گرفت. چرا ما شاهد تحلیل کتاب‌های بزرگ از سوی افراد فرهنگی نیستیم. از نظر من برای اینکه شخصی‌ترین، فردی‌ترین روش تحلیل و کشف مفاهیم کتاب کارسازترین ابزار است. یک جمله را شما در درون خودتان تحلیل می‌کنید به آن تصویر و ریتم و معنا می‌بخشید. از درون خودتان آن را کشف می‌کند. این در حالی است که سینما و تصویر همه اینها را به شما می‌دهد و نمی‌خواهد تخیل شما وارد شود. کتاب اما با تخیل سر و کار دارد و احتمالا همه ما کتاب را با تخیل خودمان می‌خوانیم و خودمان به شخصیت‌ها شکل می‌دهیم و به روابط تصویر می‌دهیم. به نظر من این مسئله اندیشه ما را به سرعت عمق می‌بخشد. اگر جمله‌ای را متوجه نشدیم به سرعت بر می‌گردیم و سه بار دیگر آن را می‌خوانیم. خواندن به ما تمرکز هم می‌دهد.

منبع: شهروند