1393/3/26 ۱۰:۲۷
محمدرضا درویشی كه طی چند سال اخیر، فعالیت‌های زیادی را برای معرفی و بازسازی آثار عبدالقادر مراغی انجام داد، در نهایت موفق شد عنوان عبدالقادر مراغی را در سازمان جهانی یونسكو به نام ایران به ثبت برساند و این سازمان نیز سال‌های 2014 و 2015 را به عنوان سال عبدالقادر مراغی نامگذاری كرد. عبدالقادر مراغی از سرشناس‌ترین موسیقیدانان ایران در نیمه دوم قرن هشتم و اوایل قرن نهم هجری بود كه پس از فارابی آخرین موسیقیدان بزرگ و وارث موسیقی كلاسیك ایران به شمار می‌رفت.
نیوشا مزیدآبادی/ محمدرضا درویشی كه طی چند سال اخیر، فعالیت‌های زیادی را برای معرفی و بازسازی آثار عبدالقادر مراغی انجام داد، در نهایت موفق شد عنوان عبدالقادر مراغی را در سازمان جهانی یونسكو به نام ایران به ثبت برساند و این سازمان نیز سال‌های 2014 و 2015 را به عنوان سال عبدالقادر مراغی نامگذاری كرد. عبدالقادر مراغی از سرشناس‌ترین موسیقیدانان ایران در نیمه دوم قرن هشتم و اوایل قرن نهم هجری بود كه پس از فارابی آخرین موسیقیدان بزرگ و وارث موسیقی كلاسیك ایران به شمار می‌رفت. عبدالقادر در طول دوران زندگی اش- كه مقارن با دوران پر آشوب تاریخ ایران بود- سه رسله موسیقی به زبان فارسی نوشت كه دو تا از آنها هنوز هم از مرجع‌های مهم موسیقی به شمار می‌روند. او در جامع الالحان قواعد موسیقی را شرح می‌دهد، در مقاصد الالحان تصنیف‌ها و آهنگ‌های خود را می‌گوید و در كنزالالحان مجموعه آهنگ‌های موسیقی و ساخته‌هایش را با علایمی كه برای ثبت آنها در نظر گرفته بود، آورده است كه متاسفانه این آخری مفقود شد.
پرونده یی كه در یونسكو ثبت شد
محمدرضا درویشی در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد پیرامون ثبت اسم عبدالقادر مراغی به نام ایران در سازمان جهانی یونسكو گفت: «من در طول یك سال گذشته پرونده‌یی را با محوریت عبدالقادر به كمیته ملی یونسكو در تهران ارائه كردم كه تحقیق روی آن نزدیك به چهار ماه به طول انجامید. در این پرونده، من عبدالقادر مراغی را به عنوان نظریه‌پرداز و موسیقیدان ایرانی به جامعه جهانی معرفی و نام او را در سازمان جهانی یونسكو به ثبت رساندم.» محمدرضا درویشی در ادامه این گفت‌وگو به تلاش كشورهایی چون تركیه، افغانستان و آذربایجان برای ثبت عنوان عبدالقادر مراغی به نام خودشان اشاره كرد و گفت: «در طول این مدت از این كشورها تماس‌هایی با من گرفته می‌شد كه نام عبدالقادر را مشتركا با این كشورها به ثبت برسانم كه من نپذیرفتم.» اما فعالیت‌های محمدرضا درویشی به این مساله محدود نشد و به تازگی با حضور در شب عبدالقادر – كه به همت دبیرخانه عبدالقادر‌شناسی در شهر مراغه برگزار شد- به همراه گروه عبدالقادر مراغی حضور یافت و درباره تاثیر این موسیقیدان در تاریخ موسیقی ایران صحبت كرد. درویشی در ادامه گفت‌وگوی خود با «اعتماد» افزود: «من، بعد از این مراسم با مسوولان شهر مراغه اعم از نماینده مجلس، فرماندار، شهردار و رییس شورای شهر جلسه‌یی گذاشتم و به سبب جایگاهی كه عبدالقادر در تاریخ موسیقی ایران دارد، از آنها قول گرفتم بنیادی را با عنوان بنیاد «مراغی‌شناسی» در این شهرستان تاسیس كنند اما واضح است كه حمایت مسوولان این شهرستان و منطقه در ارتباط با احیای دبیرخانه عبدالقادر مراغی امری ضروری است چون دو صد گفته چو نیم كردار نیست. این مسوولان باید ساختمان و بودجه‌یی را برای این مساله در اختیار ما قرار دهند تا بتوانیم نام عبدالقادر مراغی را برای همیشه در ایران زنده نگه داریم. درویشی در خاتمه گفت: «آقای نادر ابراهیمی- شهردار قزوین- به من قول پیگیری این مساله را داد و باید ببینیم تا چه حد عملی می‌شود.»
ثبت مشاهیر زمینه یی برای ایجاد صلح
عبدالمهدی مستكین، معاون فرهنگی كمیته ملی یونسكو نیز در گفت‌وگو با «اعتماد» درباره ثبت مشاهیر جهانی در سازمان یونسكو گفت: «شخصیت‌هایی كه در زمینه مفاهمه و ایجاد صلح و تقارب فرهنگ‌ها در سرتاسر جهان شهرت دارند در سازمان جهانی یونسكو به عنوان مشاهیر جهانی ثبت می‌شوند. ما از ایران برای سال‌های 2014 و 2015 مشاهیری چون عبدالقادر مراغی، فخرالدین عراقی، نجم‌الدین كبری و میر سید علی همدانی را به نام ایران در سازمان جهانی یونسكو به ثبت رساندیم. ثبت این مشاهیر بیانگر جایگاه جهانی و تاثیر‌گذاری آنها در تقارب فرهنگ‌های كشورهای مختلف است. عبدالقادر نیز به عنوان موسیقیدانی كه به صورت تئوریزه موسیقی ایرانی را بنیان گذاشته از جایگاه والایی برخوردار است.» مستكین در پاسخ به این سوال كه كشورهای آذربایجان، تركیه و افغانستان نیز می‌توانند نام عبدالقادر را به اسم كشور خود ثبت كنند، گفت: «چون نوادگان عبدالقادر مراغی به عثمانی مهاجرت كرده و ریشه‌های موسیقی تركی را براساس بن مایه‌های موسیقی ایرانی ساخته‌اند، این تئوریسین، پدر موسیقی ترك هم به شمار می‌رود. ما در سازمان جهانی یونسكو ساز و كاری داریم كه براساس همدلی و نزدیكی بین فرهنگ‌ها شكل گرفته است. درباره عبدالقادر نیز كشور ما به عنوان كشور مادر، پرونده‌یی را به كمیته ملی یونسكو ارائه كرد اما كشورهای دیگری كه شما نام بردید به حمایت از این مساله پرداختند و ما نیز به این جریان با دید مثبت نگاه می‌كنیم.» بدون شك ثبت نام عبدالقادر مراغی به نام ایران اتفاق مهم و جالب توجهی است اما باید دید مسوولان فرهنگی كشور، خصوصا مدیران فرهنگی و شهری آذربایجان شرقی و شهرستان مراغه تا چه اندازه می‌توانند در حمایت و معرفی نام این موسیقیدان بزرگ پیشقدم و موثر باشند؟ آیا تنها ثبت یك نام در سازمان جهانی یونسكو برای یك عمر فعالیت موسیقایی عبدالقادر كه تا به امروز نیز اساس موسیقی ایرانی بوده، كافی است؟
روزنامه اعتماد
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید