تازه های نشر

یکی از پرسش های عموم خوانندگان و علاقه مندان شاهنامه این است که فردوسی در نظم حماسهٔ ملی ایران از لغات و ترکیبات عربی نیز استفاده کرده است؟ این موضوع / سوال از گذشته مورد توجه برخی از محققان خارجی و ایرانی بوده و رساله ها و مقالاتی نیز در این باره نوشته شده ولی به دلیل استناد آنها برچاپ های غیرمعتبر یا نیمه نسبتاًمعتبر شاهنامه، آمارها و نتایجشان چندان دقیق نیست.

«راه راستی؛ بررسی و نقد باورهای زرتشتیان وباستان ستایان» نوشته سید حسن فاطمی موحد توسط نشر همای غدیر منتشر شد.

کتاب «جامعه‌شناسی سیاسی ایران، چالش‌های هویت ملی در ایران معاصر» تالیف دکتر اصغر پرتوی به سیر هویت در ایران پرداخته است. مولف معتقد است: در واقع فرهنگ و هویت ایرانی بدون اسلام جُستن، به همان اندازه محال است و غیرقابل تصور که فرهنگ اسلامی را بدون ایران دیدن. به طور کلی راه‌حل‌های یکسونگرانه اهدافی دست نیافتنی به نظر می‌رسند.»

کتاب «سبحان الذی أسری بعبده» تالیف غلامرضا صادقی‌فرد با بررسی تحلیلی آیات اسرائی، به تبیین جایگاه پیامبر (ص) و خندان ایشان می‌پردازد.

کتاب «اساطیر ایران در شعر نو فارسی» با محوریت کارکردهای نمادین اسطوره‌های شاهنامه در شعر معاصر به قلم دکتر حمیدرضا نویدی‌مهر و توسط انتشارات طنین قلم راهی بازار نشر شده است.

شبه جزیره بوشهر تاریخی چند هزار ساله دارد. این کتاب وضعیت حکمرانی بر این ناحیه را از ابتدای دوره صفوی تا اواسط قاجاریه مورد بررسی قرار داده است. در این برهه زمانی، خاندانی که بیش از دیگران، بر این سرزمین حکومت کرده، «آل مذکور» است؛ همچنین ایرن دوره نسبت به دوره های پیشین، تاریخ روشن تری دارد و یا از ابہام کمتری برخوردار است.

کتاب «مجموعه مقالاتی در مورد تاریخ ایران قدیم در آلمان» توسط تئودور نولد در سال ۲۰۱۷ به زبان آلمانی در ۱۷۲ صفحه به چاپ رسیده است.

کتاب «مردم‌شناسی توسعه؛ بازاندیشی و آینده‌نگری در مطالعات توسعه» نوشته موسی اعظمی، سیدرحیم تیموری و مهندس حسن شهرکی در پی بررسی دو موضوع محوری در مطالعات توسعه است.

شمارۀ جدید دو فصلنامۀ علوم ادبی (سال پنجم، شماره 8، پاییز و زمستان 1395) به صاحب امتیازی دانشگاه قم منتشر شد.

خاقانی متولّد 520 ه‍. ق. متوفی 595 ه‍. ق. بزرگ‌ترین شاعر تصویرآفرین در زبان فارسی است؛ شاعری که در عین گرایش‌های ریشه‌دار مذهبی و شیفتگی بی‌چون و چرایش به پیامبر بزرگوار اسلام و تأکید همراه با سوگندش به دوری از باده‌خواری، زیباترین خمریّه‌های زبان فارسی را با تصاویری بدیع از جام‌های شراب، خود باده و مشک‌های شراب، نوازندگان، آلات موسیقی، مجالس شادی و ... سروده که اگر کسی کعبه‌ستایی‌ها و نعتیه‌های او را در مورد پیامبر ندیده باشد، بی‌تردید گمان می‌کند او باده‌خواری دائم‌الخمر بوده و گرایشی چندان به آیین و دین نداشته است.