فتوت نامه

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از میرسیدعلی همدانی (د 786ق/1384م). در 6 رمضان 773ق/1372م، برای حاجی بن طوطی علیشاه قتلانی، با سربندهای «ای عزیز». نخست اصطلاح «اخی»، را گزارش می‏كند، كه سه معنی و سه مرتبه دارد: یكم عام و لغوی و رسمی، دوم خاص نصّی حقیقی، سوم اخص و اصطلاحی و معنوی، سپس هدف و منفعت مسلك فتوت را، آنگاه آداب و رسوم آن را گزارش می‌كند. سپس 10 قول بزرگان فتوت و در پایان زنجیرۀ خرقۀ فتوت خود را می‎‏آورد. در اینجاست كه می‏گوید این رساله را برای «اخی» قتلانی، كه كسوت فتوت را بر او پاشانیده، نگاشته است.
در مجلۀ معارف اسلامی، تهران 11/1364 خ، بكوشش دكتر ریاض پاكستانی چاپ شده است.
آغاز: شكر و سپاس آن صانعی كه حدایق ریاض موجودات را از بیداد ظلمت‌آباد... اما بعد، یقول الشیخ الكامل... الهمدانی (ق): ای عزیز بدانك لفظ اخی لفظی ست متداول گشته میان خلق و این لفظ را معنی رفیع و حقیقتی وسیع است.
انجام: كه آن پادشاهی آخر است مگذار ]...[ و السلام علی من اتبع الهدی.
منابع دیگر: ذریعه، 114/16 «فتوت؛ فتوتیه»؛ اعلام، 1670/2؛ طبقات، 150/8؛ صفا، 1296/3؛ نسخه‏ ها، 1294/2 (14 نسخه)؛ مشترك، 1726/3(7 نسخه)؛ فهرستواره، 537/6 «فتوت‌نامه»، 820 همدانی، نمایه؛ مشار، مؤلفین 281/4.
(25)162، نستعلیق خوش. در مجموعه رساله‏ های او، 851 ق، (گ 613-641). (عكس).    شمث‍ 320775
اصل نسخه:  گنج‌بخش، ش 4409  (گنج، 654/2).
(24)163، مكرر شمارۀ پیشین.    شمث‍ 317922
(11)210، نستعلیق تحریری پخته، سدۀ 12ق، (ص 314-344). (عکس).
شمث‍ 320768
اصل نسخه:  گنج‌بخش، ش 5417. (گنج، 661/2).

خرید فایل اسکن