ابراهیم حسینجانی در چهارم بهمن‌ماه ۱۳۱۷ در روستای خوش آب و هوای زامنگان در دامنهٔ کوه سپیدخانی از سلسله جبال زاگرس در شش کیلومتری شهرستان اراک از مادری به نام «بی‌بی کشور حاج واحدی» و پدری به نام «حاج علی آقا حسینجانی» چشم به جهان گشود.

تا هفت سالگی خواندن و نوشتن و قرائت قرآن کریم را در زادگاه خود آموخت، سپس در دبستان هدایت اراک ششم ابتدایی و در دبیرستانهای مجیدی و صمصامی تحصیل کرد و موفق به دریافت دیپلم طبیعی شد. بنا به دعوت و تشویق پدرش در اسفندماه ۱۳۳۷ به تولید فرش ساروق روی آورد. در خردادماه ۱۳۳۸ با خانم عفت ثاقبی از خانواده‌های نجیب و نژاده شهرستان اراک‌ ازدواج کرد و دارای شش فرزند می‌باشد. در ۱۳۴۷ش بر اثر یک اتفاق خیر که به ایشان روی آورد به صادرات فرش به کشور آلمان راه پیدا کرد و در آن کشور با شدت و حدت، پیگیر صادرات فرش ایران شد. ایشان علاوه بر کار تولید و بازرگانی هنر فرش، علاقۀ وافری به فرهنگ ایران دارد. بیشتر وقت خود را با ادبای کشور می‌گذراند و تاکنون ۶۷نفر از معلمان و استادان خود را در سرای فرزانگان تجلیل و تکریم کرده است که آخرین آنها دکتر محمد جمالیان رئیس دانشگاه علوم پزشکی و کادر درمان استان مرکزی بوده است. از علاقه‌های دیگر ایشان کتاب و زندگی با مردم و گل و گیاه و سبزه و عشق وافر به فرش دستبافت ایران است. به این دلیل از پنجاه سال پیش به جمع‌آوری فرشهای قدیمی از خارج و داخل کشور پرداخت که هم‌اکنون در ایران نگهداری می‌شوند.

او در ۱۳۹۸ش از طرف مسئولان و میراث فرهنگی استان به عنوان پدر فرش استان مرکزی معرفی شده است و یکی از نیکوکاران و خیّرین استان شناخته می‌شود.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

آقای ابراهیم حسینجانی در ۱۴۰۰ش تعداد ۵۳ تخته فرش ارزشمند به مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی اهدا کرد. مشخصات کامل فرشهای اهداشده در پروندۀ مربوط نگاهداری می‌شود. مرکز از جناب‌ آقای دکتر کیانی‌ هفت‌لنگ که در اهدا و انتقال این مجموعۀ ارزشمند هنر ایرانی سهمی دارند سپاسگزاری می‌کند.