زبیده جهانگیری (شبنم) در ۱۳۲۰ش در تهران دیده به جهان گشود. او اصالتاً بختیاری است. از نوجوانی، ضمن اشتغال به تحصیل، کار در تئاتر را آغاز کرد. در جوانی به مجلۀ خواندنیها پیوست و در کنار نویسندگانی چون خسرو شاهانی، ذبیح‌الله منصوری، ابراهیم باستانی پاریزی و... فعال بود. جهانگیری از انگشت‌شمار نویسندگان خواندنیها است که تا واپسین شمارۀ مجله در مردادماه ۱۳۵۸ در مجله حضور داشت. سالها عضو تحریریۀ خواندنیها بود. مدتی عضو مقدم تحریریه و چند سالی عملاً به‌ عنوان مسئول هیئت تحریریۀ همان مجله روزگار گذراند. از ۱۳۵۸ش و با تعطیلی مجله به کار تصحیح و ویرایش پرداخت. در جوانی مدتی هم به بازیگری در سینما و تئاتر مشغول بود و به همین سبب پس از افتتاح تلویزیون ملی ایران، به ‌عنوان نخستین زن بازیگر تلویزیون به همراه چند هنرمند دیگر، به اجرای تئاتر در تلویزیون پرداخت. نخستین نمایشی که او در آن بازی کرد، نمایش «هزار و یک شب» بود و همبازی شدن با محسن فرید، ایرج ناظریان، رقیه چهره ‌آزاد، علی محزون، عزت‌الله مقبلی و محبوبه همسر عزت‌الله مقبلی.

جهانگیری همسر محمد قاضی اسداللهی (نگارگر و مجسمه‌ساز) بود. او از کودکی تا پایان عمر قمرالملوک وزیری، همراه وی بود و دخترخواندۀ او شناخته می‌شد.

او ویرایش و تصحیح بیش از صد و بیست جلد کتاب فارسی و عربی را بر عهده داشته است. از تألیفات او می‌توان به کتاب قمری که خورشید شد و دفترهای شعر پرواز را فریاد کن و آسمان باران گریست اشاره کرد. کتاب قمری که خورشید شد حاصل خاطرات و پژوهشهای جهانگیری دربارۀ زندگی و احوال قمرالملوک وزیری است. همچنین او تاریخچۀ همکاری خود با خواندنیها و نویسندگان آن را در کتاب امیرانی در آیینۀ خواندنیها نوشته است.

خانم زبیده جهانگیری پس از عمری تلاش و کوشش فرهنگی سرانجام در ۲۹ تیرماه ۱۳۹۸ دار فانی را وداع گفت.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خانم زبیده جهانگیری در ۱۳۹۳ش کتابخانۀ خود را به مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی اهدا کرد. در این مجموعه ۲۱۸۵ جلد کتاب و ۱۲۰ عنوان مجله موجود است. علاوه بر کتابهای باارزش در میان مجلات دورۀ کامل مجلۀ خواندنیها و نیز نشریۀ معتبر العربی وزارت ارشاد کویت که در نوع خود کم‌نظیر است، وجود دارد. این کتابخانه به صورت مستقل و به نام ایشان نگهداری می‌شود.