اخبار

ژاله آموزگار، ایران‌شناس، نویسنده، مترجم، استاد فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دوازدهم آذرماه 1318 در خانواد‌ه‌ای فرهنگی در شهرستان خوی زاده شد.

خطابۀ دکتر ژاله آموزگار به‌عنوان عضو جدید پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی

چه دلپذیر است ایرانی بودن. ایران را با ویژگی‌هایش و همان‌طور که هست دوست داشتن. به کوه‌ها، دره‌ها، کویرها، دشت‌ها و جنگل‌های آن، به خلیج فارس و دریای مازندران و دریاچه رنج‌کشیده ارومیه آن، رودخانه‌های پرآب و کم‌آب آن عشق ورزیدن. در سایه سایه‌بان فردوسی هویت خود را بهتر شــناختن. با اسطوره‌های آن در «مرگ پهلوانان» گریستن با رستم زیستن.

ژاله آموزگار با بیان اینکه باید تهمت نارسایی را از زبان شیرین‌مان بزداییم می‌گوید: خواسته‌ام گفته‌هایم پاسخی باشد به کسانی که بدون آگاهی، جایگزینی اصطلاحات کُهن فارسی را به عربی به دلیل ناتوانی زبان فارسی برای بیان مطالب علمی دانسته‌اند.

ژاله آموزگار (زبان‌شناس و عضو وابسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی) به‌ عنوان عضو شورای تولیت بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار انتخاب شد.

ژاله آموزگار با تأکید بر اهمیت زبان و ادبیات فارسی می‌گوید: اگر می‌خواهند ادبیات را در کنکور سراسری حذف کنند، حتما از همه بخواهند کنکور جداگانه‌ای برای زبان و ادبیات فارسی بدهند.

ژاله آموزگار در یادداشتی نوشته است: من هر لحظه از عمرم را نوشیده‌ام. نسل من باید کتاب را ورق بزند، کاغذ را لمس کند، باید مدادی دست ما باشد و زیر چیزهای قشنگ آرام خط بکشیم. در نتیجه من فکر می‌کنم کتاب خواندن یکی از بهترین تفریحات است.

ژاله آموزگار در واکنش به نام‌گذاری کوچه‌ای به نامش، با بیان این‌که «من یک آدم کاملا معمولی هستم» می‌گوید: این حرکت جالبی است، لااقل برای این‌که به خانم‌ها هم شانی بدهند.

زنده‌یاد دکتر محمدرضا باطنی با نوشته‌های خودش زبان‌شناسی را که در آغاز یک علم تقریبا تازه‌واردی بود، همگانی کرد. به نظر من باطنی بیش از هر کس دیگری به همگانی‌شدن زبان‌شناسی کمک کرد برای اینکه با نوشته‌های سهلِ ممتنع خودش قوانین پیچیده زبان‌شناسی را که برای جامعه ایرانی نو به‌شمار می‌رفت به نحوی درآورد که برای همه قابل درک بود.

ژاله آموزگار با اشاره به دوستی دیرینه خود با محمدرضا باطنی می‌گوید: بدون اغراق او از نوادر روزگار بود.