اخبار

باور عمومی بر این است که تمام پادشاهان حاکم بر ایران اگرچه ممکن است برخی علم دوست و حامی دانش باشند اما خود دانشمند و فاضل نبوده اند ولی این باور به یقین نادرست است.

این روزها در شبکه‌های اجتماعی دربارۀ سرچشمۀ واژۀ «رایانه» بسیار سخن گفته شد. برخی از علاقه‌مندان در میانۀ جدال‌های خود هوش مصنوعی را نیز به کمک فراخواندند تا به آن‌ها بگوید رایانه از چه زمانی در زبان فارسی رواج پیدا کرده است.

در یادداشتی که فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر کرده، آمده است: واژۀ رایانه نخستین‌بار در نوشت

مرحوم استاد فرشچیان از جمله معدود هنرمندان نگارگری بود که تلاش می‌کرد نگارگری ایرانی معاصر شود، به این معنی که اتصالش به ریشه برقرار باقی بماند و در عین حال حرف نو هم بزند. این در حالی است که عمدتا در حوزه نقاشی و نگارگری ما شاهد کسانی هستیم که اساساً اتصال به ریشه را برنمی‌تابند.

استاد محمود فرشچیان، با هنر بی‌نظیر و خلاقیت خیره‌کننده‌اش، تأثیری عمیق و ماندگار بر هنر نگارگری ایرانی گذاشته است. ایشان را می‌توان یکی از نوادر و بنیان‌گذاران مکتبی نوین در این عرصه دانست.

درگذشت فخر استادان هنر و یکی از درخشان‌ترین گوهرهای فرهنگ و تمدن این سرزمین، جامعه هنری و ملت ایران را به سوگ نشاند.استاد فرشچیان بی‌تردید هنرمند بزرگی بود که هنر ایرانی و اسلامی را در هم آمیخت و با نگاهی ژرف، آثاری آفرید که در حافظه تاریخی و عاطفی این سرزمین جاودانه شد.

فرشچیان هم در حكمت نظری و به‌ گواهی آثارش هم در حكمت عملی صاحب ذوق و نظر و سبك است. از این جهت می‌توان گفت ایشان در حوزه هنر معاصر ایران، در رشته‌های هنرهای ایرانی، چه سنتی و چه ملی و چه آیینی، استاد برجسته و فرزانه‌ای است و در رشته‌های مختلف تسلط دارد و می‌توان ایشان را حكیم هنرهای ایرانی - اسلامی نامید.

مدیر اجرایی دانشنامه حقوق ایران با اشاره به ویژگی‌های علمی و پژوهشی دانشنامه گفت: منابع معتبر و درجه‌یک را معرفی می‌کند.

مراسم رونمایی از کتاب «نمایشنامه‌های دکتر عبدالحسین زرین‌کوب» برگزار می‌شود.

فرشاد مومنی جهانبگلو را «معلم توسعه» نامید و گفت: تنها یک درس ارائه می‌کرد: اقتصاد توسعه. اما نه یک ترم، بلکه نه ماه پیوسته. جذابیت درس چنان بود که همه دانشجویان داوطلبانه می‌آمدند. امتحان کتبی نداشت؛ معیار اصلی‌اش نحوه مشارکت و کیفیت پژوهش بود. در کلاس‌هایش، بیزاری‌اش از تملق و چاپلوسی آشکار بود و شکوفا می‌شد وقتی می‌دید دانشجویانش بی‌پروای نقد می‌کنند.

در حیطه فلسفه یا سیاستنامه‌نویسی در دوره قاجار همچنان همان کارهای تکراری تولید می‌شد و دایره بسته‌ای شکل گرفته بود که خروج از آن ممکن نبود. این ترجمه و آشنایی و انتقال میراث غربی است که این چرخه را شکست و تکانه‌ای در عرصه فکر و اندیشه ایجاد کرد. به‌خصوص در دوره حکومت ناصرالدین‌شاه تحرک بزرگی هست که من از آن با عنوان رنسانس ناصری یاد می‌کنم.