محمدجعفر محمدزاده، استاد دانشگاه تهران، گفت: شاهنامه گرچه کتابی ایرانی و حامل هویت و فرهنگ ایرانیان است ولی کتابی با محتوای جهانی و انسانی است و بینش توحیدی ایرانیان در آن آشکارا نمود دارد.
سخن گفتن درباره کتابی مانند شاهنامه، -چیزی مربوط به حدود ۱۰۰۰ سال پیش- در یک سازمان بین‌المللی مانند یونسکو، ممکن است چنین تصوری را در ذهن همگان ایجاد کند که ما بدنبال بازگو کردن خاطرات تاریخی، به یادآوردن میراث فرهنگی، به یادآوردن اسطوره‌های باستانی و آثار کهن، درباره ایران و توران هستیم؛ بی‌شک جایگاه والای شاهنامه بعنوان یک متن درسی در نه تنها فرهنگ فارسی‌زبانان بلکه در کل جهان جایگاهی یگانه است.
به ابتکار نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران نزد یونسکو با با هدف بررسی پیام‌ها و ارزش‌های جهانی شاهنامه، شامگاه فرهنگی بزرگداشت شاهنامه فردوسی با حضور سفرای سه کشور فارسی‌زبان نزد یونسکو، استادان برجسته ادبیات فارسی و علاقه‌مندان به فرهنگ و زبان پارسی برگزار شد.
زریاب خویی محرک فردوسی برای به نظم درآوردن شاهنامه را جنبه ایران‌دوستی و ملت‌دوستی او می‌خواند و می‌گوید: شاهنامه فردوسی عکس‌العمل روح اقلیت پاسدار فرهنگ قدیم است در برابر وضع موجود مادی واقعی خارجی. محرک آفرینش شاهنامه همین است و عوامل صوری دیگر از قبیل کسب معاش و تقرب به سلطان و غیره عوامل تبعی و ثانوی است.
فردوسی مخاطبان را به گفت‌وگو دعوت می‌کند، همان که در جهان امروز با عناوینی چون دیپلماسی یاد می‌شود. در شرایط فعلی که شاهد جنگ‌ها و ناآرامی‌هایی هستیم، بیشتر به گفت‌وگو نیاز داریم. تأکید بر تعامل و گفت‌وگو، نجات‌بخش جهان آشفته امروز است.
دفتر هشتم از مجموعه «شاهنامه فردوسی؛ تصحیح انتقادی و شرح یکایک ابیات» به بازار کتاب آمد.
استادان ادبیات فارسی و ایرانشناسی معتقدند، شاهنامه مفاهیم بنیادین هویت ایرانی چون خرد، داد و دهش را ترسیم می‌کند.
مترجم شاهنامه به زبان اسپانیایی با اشاره به اینکه برای اولین بار پس از هزار سال شاهنامه را به زبان اسپانیایی ترجمه کرده است، گفت: ترجمه شاهنامه برای من یک تجریه عرفانی بود؛ از صفحه نخست تا صفحات پایانی لذت بردم. شاهنامه سرشار از سمبل و یک قلعه بلند است که نه آفتاب و نه باد آن را خراب نمی‌کند.
امیر مازیار: کتاب «کارستان سخن» گامی مهم در جهت بازشناسی کارکرد تخیل در شاهنامه است. باید بتوانیم ورای دوگانه ساده‌انگارانه واقعیت / تخیل حرکت کنیم و تخیل را نه آغاز دروغ، بلکه آغاز خردورزی بدانیم.
محمد رسولی می‌گوید: با استناد تخصصی به «شاهنامه» ثابت می‌شود که نام راستین و دیرین دریای جنوب ایران، «پارس» (خلیج فارس) بوده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید