مبارزِ مهربان

1401/4/25 ۱۶:۵۲

دبا: آیین بزرگداشت دومین سال درگذشت «ابوالقاسم سرحدی‌زاده»، صبح پنج‌شنبه، ٢٣ تیر در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز همایش‌های بین‌المللی رایزن) برگزار شد.

در گشایش این برنامه، کاظم موسوی بجنوردی، رئیس مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی سخن گفت. او با اشاره به صبر و شکیبایی‌اش در زندان، گفت: هیچ‌گاه ندیدم لحظه‌ای سستی در او رخ دهد. وارستگی خاصی داشت. هرکس با او بود، دین‌باور و خداپرست می‌شد.

مؤسس حزب ملل اسلامی خاطرنشان ساخت: از هر نظر بی‌آلایش بود و هیچ‌گاه از او ترک اولی ندیدم. در زندان هیچ‌وقت گلایه‌ای نکرد و این مقاومت، از صبر و متانتش می‌آمد. همه شیفتۀ سجایایش بودند، حتی گروه‌های الحادی. او‌ برای ما الگو بود و الگو خواهد بود. در قلب همۀ ما جا دارد و حضور دارد تا همیشه.

در ادامه علی‌اکبر صالحی، رییس پیشین سازمان انرژی اتمی سخن گفت و او را نمونۀ انسان کامل دانست و گفت: متواضع، فهیم، آینده‌نگر و سراسر شور در عبادت خالق و خدمت به خلق بود. هیچ تعلق خاطری به دنیا نداشت و دلسوز معیشت هم‌نوعان بود. رفتارش نصیحت بود و همیشه خود را در محضر خدا می‌دید و بر همان عهدی که با خدا بست ماند و مصداق آیۀ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا شد.

قائم‌مقام فرهنگستان علوم بیان کرد: او هم‌چنین در توصیفش خاطره‌ای بیان کرد که خود نیز در آن حضور داشت؛ وقتی در ماه‌های نخست پس از انقلاب، گروهی به لیبی رفتند، معمر قذافی از سرحدی‌زاده پرسیده بود نخستین علاقه‌ات پس از آزادی از زندان چه بود، گفته بود دلم می‌خواست دوباره طلوع خورشید را ببیند...

در ادامه فرشاد مؤمنی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی سخن گفت و از غیرت‌مندی‌اش یاد کرد: امکان نداشت با او صحبت کنید و تعدد تکرار واژۀ غیرت را در کلامش نشنوید، و این غیرت‌مندی ابعاد متعددی برای دفاع از حق مردم دارد. انسان ترازی که از ملامت ملامت‌کنندگان نهراسید و تا سقف توانایی‌اش بر قلۀ ایثارگری برای مردم ایستاد.

رییس مؤسسۀ دین و اقتصاد ادامه داد: او در نهایت غیرت و شرافت نسبت به مردم و مشخصاً اضعف ناس بود، بسیار با موتورگازی‌اش تردد می‌کرد و وقتی به او ایراد می‌گرفتند و خود من هم، همیشه می‌گفت وقتی من سواره باشم و ببینم بسیاری از مردم در صف اتوبوس ایستاده‌اند، شرم بر من.

سپس سیّدکاظم اکرمی، وزیر سابق آموزش و پرورش صحبت کرد و متذکر شد که سرحدی‌زاده کم‌سخنی اما نیکوسخن بود. او ضمن اشاره به ایستادگی سرحدی‌زاده برای تصویب قانون کار گفت: در سال‌های وزارت، هرگاه کسی می‌خواست با او دیدار کند، به سهولت ملاقات می‌کرد.

یکی از دیگر از هم‌رزمانش و هم‌بندانش، سیّداصغر قریشی بود که پشت تریبون حاضر شد و گفت: تمام زندگی‌اش رنج بود و همین رنج زندگی صبور و مقاوم او را ساخت. در دادگاه چهره‌اش غمگین و هراس‌ناک نبود. همه‌اش صلابت بود و در دفاع از مبارزه و ایدئولوژی، نه از خودش. او در مقابل بی‌عدالتی فریاد می‌کشید و آن‌هنگام که حکم اعدامش صادر شد، در دادگاه، آیۀ الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا را خواند.

قریشی افزود: او ١٣ سال با صبر و بی‌شکایت در زندان بود و حاضر نبود کوچک‌ترین ضعفی از خود نشان دهد. نگران سرنوشت انقلاب بود. او بر عقلانیت بسیار تأکید می‌کرد. علاوه بر رفتار زاهدانه و عارفانه، در مطالعاتش هم به انقلاب علاقه داشت.

و بعد، حسن عابدجعفری، وزیر سابق بازرگانی، از شوخ‌طبغی و بذله‌گویی‌اش حتی در جلسات هیأت دولت گفت و علیرضا محجوب، دبیرکل خانۀ کارگر، او را قهرمانِ مهربانی‌ها لقب داد.

در ادامه احمد مسجدجامعی، قائم‌مقام مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی گفت: او زهد را در فقر نمی‌دانست، بلکه در رفاه می‌دانست. مقتدای امیرالمومنین علی بود و به‌دنبال عدالت و انسانیت. مردی که بزرگ‌تر در دنیا نبود، بزرگ‌تر از دنیا بود.

محسن تقی‌آبادی از تیم حفاظت او در وزارت کار گفت: او بود که باعث شد پیاده و سوارشدن وزرا در حیاط هیأت دولت برچیده شود چون از تکلف پرهیز داشت. یا سوار جیپ وزارت‌خانه می‌شد یا پیکان. ندیدم هیچ هدیه‌ای با خود به خانه ببرد. مردی که خیلی‌ها از کنارش صاحب ‌مقام شدند ولی او فراموش شد. همیشه ما را با اسم کوچک صدا می‌زد و برای همه‌مان مثل پدر بود.

در پایان همسرش، اکرم شیخ‌حسنی با حاضران سخن گفت: او در ٢٠ سالگی و در اوج تمنا و عشق به زندگی، مقاوم و استوار دربرابر اعدام ایستاد و لحظه‌ای تردید نکرد و عفونامه را نپذیرفت.

همسر سرحدّی‌زاده ابراز کرد: او انقلاب را سکوی پرش ندید بلکه کوره‌ای می‌دید که باید گداخته می‌شد. در مقابل ضعیفان فروتن بود و سلوکش به خاری کشاندن مظاهر دنیا. رند خرابات بود و بی‌تظاهر و بی‌تکلف. او به معنای دقیق کلمه، انسان‌دوست بود.

سایر تصاویر