خانلری در نگاشتن توصیه‌نامه برای نجیب تردیدی به خود راه نمی‌داد، زیرا سال‌ها با «رضا مایل هروی»، شخصیت فرهنگی و ادبی افغانستان و پدر نجیب، نشست و برخاست داشت. رضا مایل هروی، که از نوجوانی به شعر و ادب روی آورده و عمری را در راه فرهنگ گذرانده بود، آن روزها در «انجمن تاریخ افغانستان» بود و مجله‌ای با عنوان «آریانا» را منتشر می‌کرد.
کتاب «واژه‌سازی در دفتر اول مثنوی معنوی» نوشته نرگس شیدایی منتشر شد.
کتاب «حظ کردیم و افسوس خوردیم» گزارشی است از سفر دو جوان قاجاری که در سفر اول مظفرالدین شاه به فرنگ همراه او بوده‌اند.
عشق و عرفان دو موضوع اصلی در اشعار ادیب نیشابوری است و عرفان و تصوف ادیب، تجربی نیست.
غلامحسین زرگری‌نژاد، استاد تاریخ دانشگاه تهران گفت: «سیاستنامه‌ها» مجموعه‌ای است درباره اندرزهای سیاسی که در دست پژوهش و نگارش دارم. برای نگارش این کتاب رسایلی را که در اندرز سیاسی نوشته شده است، جمع‌آوری کردم. مقدمه‌ای برای هر یک از این رسایل نوشتم و متن آن را هم آورده‌ام.
در ایران باستان به بهانه‌های مختلفی جشن‌هایی برگزار می‌شده که البته با آنچه که ما امروز به عنوان «جشن» از آن یاد می‌کنیم، تفاوت داشته است. این جشن‌ها الزاما برای شادی کردن نبوده و گاهی مجموعه‌ای از نیایش‌ها را دربرمی‌گرفته؛ در این میان پاسداشت مواهبی که از سوی پروردگار برای انسان درنظر گرفته شده بود از جمله زمین بارور، آب‌های روان، آتش و... از آنچنان اهمیتی برخوردار بود که سبب شکل‌گیری جشن‌های مخصوص می‌شد.
سید علی میرافضلی از یافتن رباعی‌ای از خیام خبر داد که تاکنون در هیچ متن دیگری به نام خیام دیده نشده و در این باره گفته است: « با توجه به قدمت سند (قرن هفتم ق) و چهارقافیه‌ای بودن رباعی و لحن و موضوع آن، احتمال آنکه رباعی سرودۀ خیّام باشد وجود دارد.»
احمد کتابی، نویسنده «بیا تا جهان را به بد نسپریم» گفت: از این جهت که در شاهنامه صحبت از جنگ‌ها و دلاوری‌هاست اغلب شاهنامه را کتابی حماسی نقل می‌کنند و کمتر به این مساله توجه شده که فردوسی جنگ‌طلب نیست.
مراسم رونمایی از کتاب «محمد دبیرسیاقی؛ احوال و آثار» از تازه‌ترین آثار منتشر شده سازمان اسناد و کتابخانه ملّی ایران در سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، با حضور پژهشگران و اهالی فرهنگ و ادب برگزار شد.
«ایرج افشار، ایران‌شناسی را منحصر به پژوهش بر روی منابع مکتوب نمی‌دانست و اعتقاد داشت که گاه لازم است محقق سفر کند، راه‌ها و کوره‌راه‌ها را زیر پا بگذارد و منابع تحقیقی را به چشم ببیند. این‌گونه است که ایران‌شناسی به کمال می‌رسد و به معنی اخص محقق می‌شود.»
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید