نمایشنامه تازه بیضایی در راه است

بهرام بیضایی نشان داده است که هیچ‌گاه بیکار نمی‌نشیند. او یکی از معدود نمایشنامه‌نویسانی است که زمانی که فرصت اجرا هم نمی‌یابد دست از نوشتن برنمی‌دارد. حتی الان که سومین سالی است که در دانشگاه استنفورد مشغول تدریس نمایش و به‌خصوص نمایش ایرانی است. او بعد از دوسال از انتشار نمایش تاراج‌نامه نمایش دیگری را آماده چاپ می‌کند.


بهرام بیضایی نشان داده است که هیچ‌گاه بیکار نمی‌نشیند. او یکی از معدود نمایشنامه‌نویسانی است که زمانی که فرصت اجرا هم نمی‌یابد دست از نوشتن برنمی‌دارد. حتی الان که سومین سالی است که در دانشگاه استنفورد مشغول تدریس نمایش و به‌خصوص نمایش ایرانی است. او بعد از دوسال از انتشار نمایش تاراج‌نامه نمایش دیگری را آماده چاپ می‌کند. نمایشی که به گفته شهلا لاهیجی، مدیر انتشارات روشنگران و مطالعات زنان - ناشر رسمی آثار بیضایی - این نمایش که نامش هنوز مشخص نشده، اثری به شیوه نمایش‌‌نامه چهار صندوق است که از مضمون سنتی شادی‌آور برخوردار است. لاهیجی با اعلام احتمال انتشار این نمایشنامه در آینده نزدیک به «شرق» گفت: «این نمایشنامه یکی از طرح‌هایی است که بهرام بیضایی همیشه آنها را در ذهن داشته و روی آنها مطالعه کرده است و در نهایت آن را نوشته است.» بهرام بیضایی در سال‌های گذشته روی بازیابی سنت‌های نمایشی ایرانی کارهای پژوهشی انجام داده است و برای گونه‌های فراموش‌شده‌ای چون سایه‌بازی و بقال‌بازی و حتی تخت‌حوضی کار صحنه‌ای انجام داده است. یکی از آخرین نمایش‌هایی که بیضایی نوشته و به صحنه برده است؛ نمایش جانا بلادور بود که براساس سنت نمایشی کهن و فراموش‌شده سایه‌بازی در استنفورد به صحنه برد. حالا بیضایی در تازه‌ترین اثر بار دیگر به سنت نمایش‌های شادی‌آور پرداخته است. آخرین نمایشنامه‌ای که از این نمایشنامه‌نویس پیشرو در ایران منتشر شده است؛ نمایش تاراج‌نامه بر شیوه نقالی و برخوانی روایت حمله تاتارها به ایران بود.  لاهیجی همچنین درباره وضعیت انتشار جلد سوم و چهارم دیوان نمایش بیضایی که شامل نمایشنامه‌های نوشته‌شده بعد از انقلاب او است نیز توضیح داد: «قرار بود دو جلد سوم و چهارم دیوان نمایش آماده شود؛ اما به دلیل اینکه ایشان درحال حاضر ایران نیست؛ انتشار آن به تعویق افتاده است.» بیضایی که در دو ماه گذشته نمایش آرش را نمایشنامه‌خوانی کرده بود؛ چندی پیش نیز در دانشگاه استنفورد در مراسمی نسخه بازسازی‌شده رگبار را که توسط بنیاد مارتین اسکورسیسی بازیابی شده بود، به نمایش گذاشت و درباره این فیلم صحبت کرد.