زاده سال ۱۳۴۹ خورشیدی در تهران است. او تحصیلات خود را در رشته علوم تجربی در مدرسه علوی تهران در سال ۱۳۶۷ به پایان برد. انگیزه‌های خانوادگی و نیز تحصیل در مدرسه ای با آموزش‌های دینی او را از سالیان دورتر به تحصیل و مطالعه در ادبیات عرب، فقه و اصول و عقاید و معارف دینی واداشت. پس از دبیرستان، در گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد، و در کنار آن، به کسب دانش‌های دینی کلاسیک پرداخت. بدین ترتیب در کنار تداوم مراحل تحصیل در فقه و اصول و نیز کلام و فلسفه اسلامی، تا اندازه ای فلسفه‌های غربی را آموخت. علاقه به پژوهش‌های و آموزش‌های کلاسیک دینی و بهره‌گیری از محضر استادان این حوزه‌ها، او را همچنین به پژوهش تطبیقی باورهای مذهبی و کلامی و اندیشه‌های فیلسوفان اسلامی رهنمون کرد و چند سالی را به تحصیل و مطالعه در کلام، حدیث و عقاید شیعی و فلسفه اسلامی سپری کرد. حسن انصاری پس از چندی به مطالعه تاریخ روی آورد و آن را هم‌زمان با ادامه تحصیل در زمینه فلسفه و دانش‌های دینی کلاسیک پی گرفت. در کنار همه این‌ها، همکاری با دائرةالمعارف بزرگ اسلامی دستمایه‌ای برای آشنایی با شیوه‌های تحقیق تاریخی و شناخت منابع کهن را برای او فراهم کرد. حسن انصاری سال ۱۳۸۱ ایران را به منظور ادامه تحصیل به مقصد فرانسه ترک کرد و تحصیلات تکمیلی ش را در رشته فلسفه و تاریخ ادیان در مدرسه کاربردی مطالعات عالی سوربن ادامه داد. وی نخست موفق به اخذ درجه دیپلم عالی شد (با تدوین دانشنامه‌ای در زمینه سهم محمد بن یعقوب کلینی در حدیث شیعی) و سپس در همین دانشگاه در فروردین ۱۳۸۸ از رساله دکتری خود دفاع کرد (با تدوین پایان‌نامهای در زمینه منابع اندیشه امامت و غیبت در تشیع امامی). او سال ۱۳۸۸ به برلین آمد و دوره پسادکتری ش را در دانشگاه آزاد برلین در چارچوب پروژه «علوم عقلی در اسلام سده میانه» طی کرد. او پژوهشگر ارشد علم کلام و فلسفه اسلامی در دانشگاه آزاد برلین (مؤسسه مطالعات اسلامی) و مدرس اصول فقه و تاریخ علم کلام در این دانشگاه در سالیان گذشته بوده‌است.
