لؤلؤَةُ ثمینه

از احمد بن عبدالله: ذاك ابن عبدالله، احمد العلا ـ من امتطی مطاً، المعالی فاعتلا ]دیباچه[، در شهر احساء، در 677 بیت، به سال 1191ق: نظمتها فی بلدة الاحساء ـ لازال محمیاً عن البأساء ـ ابیاتها محكمة رضینة ـ مجموعها «لؤلو]ة[ ثمینه... ارختها باحسن الختام ]پایان[. ارجوزه‌ای است در معانی حروف، در 5 «باب»: 1. تك‌حرفیها، 2. دو حرفیها، 3. سه حرفیها، 4. چهار حرفیها، 5. پنج حرفیها. 

آغاز:   احمد ربی حالة الضراء ـ حمدی له فی حالة السراء ـ لاحمد من یعید ربّه علی ـ حرف فان و ان كما قد انزلا. 

انجام:   و الآل و الصحب الحجاجیج الغرر... و فیهم كل المزایا. تمت.