الكلم الطیب و الغیث الصیب

از سیدعلی خان مدنی، سیدصدرالدین علی بن نظام‌الدین میرزا احمدبن محمد معصوم دشتكی حسینی (د 1120 یا 1118ق). دعا و وردها است، برای برآوردن نیازها و خواهشهای این جهان و آن جهانی، بخشبندی نشده، به عربی كه عبارتهای فارسی نیز دربردارد. 
آغاز:   الحمدلله الذی الیه یصعد الكلم الطیب و العمل الصالح، یرفعه و من لدیه نیز الغیث الصیب... و بعد، فیقو... علّی صدرالدین الحسینی الحسنی... 
انجام:   فرج الله عنی غمی و قضی حاجتی. والله اعلم. 
منابع دیگر:   ذریعه 18/127؛ مشار، عربی 748 كه نشانی چ 1326ق آن را داده.