]قصیدۀ خمریه، شرح...[

متن از ابن فارس، عمر بن ابوالحسن حموی (576 -632ق/81-1180-1234م). قصیده‌ای ست عرفانی، میمی، در 32 بیت. با این سرآغاز: شربنا علی ذكر الحبیب مدامة. گروهی به ترجمه و گزارش آن پرداخته‌اند. از آن میان عبدالرحمان جامی (د 898ق/1492م). نسخۀ در دست ترجمه‌ای ست به نثر و شرح گونه از ناشناس. 
آغاز:   شربنا علی ذكر الحبیب مدامة ـ سكرنا بها من قبل اَن یخلق الكرم... می‌گوید نوش كردیم و با یكدیگر به دوست كامی خوردیم، بر یاد حضرت دوست. 
انجام:   و لیس له نصیب و لاسهم... و سبیل خرم و كیاست نسپرد. 
منابع دیگر:   حاجی خلیفه 2/1338؛ مشترك 3/1850. (2)1251،   نسخ در عربیها و نستعلیق تحریری، در فارسیها، 1347ق. (گ 7 ر ـ 10 ر).