فرهنگ جوك باشست

منسوب به امیر ابوالقاسم بن میرزابیك بن امیر صدرالدین موسوی معروف به میرفندرسكی، پیرامون (970-1050ق). میر به هند رفت «جوك باشست» تحریر پانی پتی (نك‍ : هف‍‌ ) را خوشش آمد، منتخبی از آن ساخت و شرحی بر آن نگاشت و بعدها فرهنگی برای آن ترجمه تنظیم شد كه گویا از خود میر نباشد (صفا). نسخۀ در دست نام نگارنده را ندارد. هر حرف در یك «باب». 
برای نشانی باب السین. سدها با سنان خواهش بی‌آلایش، یعنی توجه دل به علم‌الله، ظاهر امر آن انبیا باشد، چه در این كتاب بكرات مذكور می‌شود كه «بید» كه كتاب شریعت است. 
آغاز:   باب الالف. «آتمان» هستی مطلق و اصل آفرینش، و آنچه همه را آفرا رسیده. «ابكت» غیب الغیب، نام خدایتعالی است. «ایشان» خداوند همه، كه برتر از وی دگری نباشد. 
انجام:   باب الواو «و اجل»... در اعتقاد هنود هرد (؟) تا بذوق حق رسیدن. 
منابع دیگر:   صفا (1)5/310 میرفندرسكی.