عشق نامه

از شاه داعی شیرازی، نظام‌الدین محمود بن حسن، متخلص به داعی (810-870ق/8-1407--1465م). ششمین مثنوی از «ستۀ داعی» اوست بر وزن «مثنوی معنوی» بلخی. در چهل سالگی، به سال 856ق، در پیرامون 1680 بیت سروده است. در عشق و مراتب آن، در 14 «سخن» و در میانه «حكایت»ها. 
آغاز:   
از ازل گر گوش داری تـا ابد
بشنـوی از هر زبـان حمد احـد
حمد حق را نیست حد و منتها
در حدیث آمد، كه لااحصی ثنا
منابع دیگر:   ذریعه 19/248 «مثنوی عشقنامه» یا «اشكنامه»؛ نسخه‌ها 4/3004 «عشق‌نامه» (5 نسخه)؛ مشترك 7/507 «عشق‌نامه».