شرح المشاعر الانسانیة؛ المشاعر الانسانیة

از محمدباقر بن محمدجعفر ]دیباچه[، که بایستی همان حاج میرزا محمدباقر بن محمدجعفر بن محمدصادق قهی اصفهانی همدانی (1239-1319ق) باشد (نک‍ : المعراج، هف‍‌ ). در پاسخ یکی از برادران دینی، که در ص. ع. نام «مرحوم ملامحمدحسین معلم» یاد شده است. در شرح مشاعر انسانی، ذاتی و دیگر مشاعر تنزلی و جدایی میان آن دو، در چند «فصل» و هر فصل در چند «مشعر»: الفصل الاول فی ادنی المشاعر التنزلیة الدنیویة الانسانی، التی یشارک فیها سایر الحیوان، در 5 «مشعر» و در پایان تاریخ انجام سه‌شنبه 26 ج 1/1282ق آمده است. 
آغاز:   الحمد لله الذی جعل فی کل مقام مشعراً یدرک به... و بعد، یقول العبد الخاسر ابن محمدجعفر محمدالباقر... ان بعض اخوانی فی الدین. 
انجام:   و اللعنة علی اعدائه بارز اَوْ خافیا. و قد تم فی یوم الثلاثاء (26 ج 1/1282ق) حامداً مصلیاً مستغفراً. تمت. 
منابع دیگر:   مشار، مؤلفین، 2/44 برای کارهای چاپی او.