الزمان و المکان

از ناشناسی که در پایانۀ نسخه از وی به «المحقق الشیخ المهاجر» یاد شده است. این رساله همراه است با چند رساله از شیخ عبدالقادر تختی (نک‍ : حدوث العالم، از همو) و شیوۀ نگارش‌های او را دارد. و این شیخ نیز به علت سفرها، و مهاجرتش به سلیمانیۀ عراق به «مهاجر» شهرت داشته است. گفتاری است کوتاه، بخشبندی نشده، در پاسخ برخی از برادران، دربارۀ زمان و مکان و زمانیات و مکانیات. 
آغاز:   بسمله. و بعد، فقد سألنی بعض اخوان الزمان، عن الزمان و الزمانی و المکان و المکانی. فاقول قد اختلف فی الزمان و المکان، اهمها امران موجود ان وراء الزمانیات و المکانیات. 
انجام:   قال تعالی و هو معکم اینما کنتم، حیث وصف ذاته بالمعیة دون الحصول فی المکان.