از ناشناس. در نسخههای خطی آن همراه با متن «دادستان دینی» منوچهر (هف ) است، و بر حسب سنت، این کتاب را «روایت» به گونۀ مفرد نامیدهاند ]تفضلی[.
از ناشناس. در نسخههای خطی آن همراه با متن «دادستان دینی» منوچهر (هف ) است، و بر حسب سنت، این کتاب را«روایت» به گونۀ مفرد نامیدهاند ]تفضلی[. گردآورنده، مقدمهای برای آن نیاورده و مطالب را پشت سر هم آورده که بعدها ویرایش متن را در 65 «فصل» بخشبندی کرده است. (نک : تفضلی). از آنجا که فصلهای 1 تا 62 در نسخۀ خطی در دست، و فصلهای 63 تا 65 در پایان هر قسمت جملۀ «به پایان رسید» آمده است، شاید بتوان پنداشت که کتاب دو گردآورنده داشته است ]تفضلی[، روزگار نگاشتن بایستی از سدۀ سوم و یا آغازین چهارم ق باشد.
در برگیرندۀ: تقویم فروردگان یا روزهای پایان سال، آیینهای دینی، نذر، قربانی، ستایش از خورشید، توبه، وردها، قوانین دینی، ازدواج، ازدواج با نزدیکان، گواهی فروش برده به کافر، طلاق، مراقبت از آتش، زن و فرزند، کارهای نیک، پیمانشکنی، تاوان کارهای بد، ثواب کشتن جانوران موزی و گناه کشتن جانوران سودبخش، اندرزها، ریزی و درشتی، پیری، راستی و رادی، روان آدمی، دوستی با کافران، آفرینش جهان، جانوران، سرنوشت انسان پس از مرگ، رستاخیز و پایان جهان، بهشت و دوزخ، آثار جوی مانند رعد و برق و شهاب ثاقب، داستانهای اساطیری مانند: گرشاسب، جمشید، زردشت؛ فرهنگ عامه مانند افسون.
منابع دیگر: تفضلی، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، 153-156.
این کتاب به فارسی ترجمه شده است.