رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ؛ شرح الالفاظ الخاص فی شرح الفاظ؛ شرح الالفاظ فی کشف الالفاظ

از شرف‌الدین حسین خالدی تبریزی بن احمد، از سدۀ 8ق. 
در 3 «فصل»: فصل 1. در اسامی عشق و عاشق و آنچه متعلق به وی می‌باشد، 2. در اسامی که میان عاشق و معشوق مشترک است، 3. در اسامی که مخصوص عاشق است. 
نام نگارنده «حسین بن احمد الخالدی» و کتاب «رشف الالحاظ فی کشف الالفاظ» در دیباچه آمده است. 
آغاز:   حمد و ستایش آن خدای را که در ذکر معانی در تحت صور بیانی عیان می‌کند و طراز حقایق را... اما بعد، فقیر حقیر حسین بن الخالدی... می‌گوید که بباید دانستن که عالم معانی را در ادراک نتوان کرد مگر در لباس صورت. 
انجام:   ... عف... سیم... گوهر ذکر معانی را گویند، جست‌وجوی خرده‌گیری را گویند، ز هر طرف که باشد، و مناجات عاشق و معشوق را نیز گویند گفت‌وگوی عتاب محبت را گویند. والله اعلم. 
منابع دیگر:   فهرستواره، 7/435؛ نسخه‌ها، 2/1176 که نام رساله برحسب مآخذ گوناگون است (9 نسخه)؛ مشترک، 3/1521 (5 نسخه).