دیباچه نورس

از ظهوری ترشیزی، نورالدین محمد، متخلص به ظهوری (نک‍ : سه نثر). یکی از «سه نثر» او است، نثر آمیخته به نظم، که در آن ابراهیم عادلشاه دوم پادشاه بیجاپور (988-1037ق/1580-1627م) را ستایش کرده است. در توصیف موسیقی و ابزارها و اصطلاحات به کار رفته در موسیقی. 
دربارۀ متن دو سخن است: نخست اینکه دیباچه است بر رساله‌ای در موسیقی هندی به زبان فارسی، به نام «نورس» از همان پادشاه بیجاپور، و اینکه گفته شده متن مثنوی است در تتبع «مخزن الاسرار» نظامی، که ملک قمی پدرزن ظهوری سروده بود.
آغاز:   سرود سرایان عشرتکدۀ قال به نورس سرابستان حال کار و کام زبان ساخته‌اند... اما بعد، مژدۀ شنیدن را به گفتن سخن شهنشاه سخنور نکته‌پرور نغمه‌پرداز. 
منابع دیگر:   مشترک، 5/69 ظهوری ترشیزی، 77 «دیباچۀ نورس» (40 نسخه)؛ میخانه، 363 ظهوری ـ که در آنجا آمده: ظهوری و پدرزن او ملک قمی، هریک مثنوی در 2000 بیت در برابر «مخزن‌الاسرار» سروده‌اند، که هیچ‌یک به انجام نرسیده است و نام مثنوی ملک قمی «نورس‌نامه» است در اینجا از این «دیباچه» سخن نرفته است؛ نسخه‌ها، 5/3647 «نورس خیال»، دیباچه که در آنجا لغزش و آمیختگی است.