دوازده امام

از خواجه نصیرالدین محمد طوسی (597-672ق/1201-1273م). نام بالا نام موضوعی است، دربرگیرندۀ دعاها و صلوات بر پیامبر و خاندان ایشان، که به زبان‌های عربی و فارسی آمده و از کسان گوناگونی نقل شده است و به گونۀ دعا و حرز به کار می‌رفته است ]ذریعه 7[. 
نسخۀ دردست: به عربی است و از پیامبر(ص) سپس حضرت علی(ع) و حسن و حسین... 
برای نسخه‌هایی به این نام و فارسی نک‍ :  فهرستواره، 3/1649. 
آغاز (دعای خواجه نصیر):   بسمله. اللهم صل علی النبی الامی العربی القریشی الهاشمی المکی المدنی الابطحی... ابوالقاسم محمد. 
انجام:   اللهم زدنا محبتهم و ارزقنا شفاعتهم و حشرنا معهم و فی زمرتهم و تحت لوادهم، الی یوم‌الدین بفضلک و جودک و کرمک و احسانک و رحمتک یا ارحم‌الراحمین. 
منابع دیگر:   ذریعه، 3/392 «انشاءالصلوات» طوسی، همانجا، 8/268 «دوازده امام»، و کار طوسی با سرآغازی دیگر، همانجا، 13/261 «شرح دوازده امام»؛ اعلام، 3/2511 برای خواجه؛ فهرستواره، 3/1649 «دوازده امام»؛ مدرس رضوی، احوال و آثار 582 صلوات خواجه نصیر با سرآغازی دیگر؛ مشار، 2/2198 «دوازده امام در ادعیه» که ضمن کتاب‌های دعا چاپ شده است.