الحاشیة علی معالم الاصول

از حسام‌الدین ملامحمدصالح بن احمد مازندرانی که در اصفهان می‌زیسته، (د 1081 یا 1086ق). حاشیه‌ای است بر «معالم‌الدین فی ملاذ والمجتهدین» شیخ جمال‌الدین ابومنصور حسن عاملی فرزند زین‌الدین شهید دوم. در فقه نگاشته با مقدمه‌ای در اصول فقه، که این یکی به نام «معالم الاصول» خوانده می‌شود (ذریعه 21/198).
حاشیه‌ای ست استدلالی، که گویا در جوانی و آغاز زندگی علمی خود نگاشته است، هرچند پدرم نسخه‌ای از آن را دیده‌اند که به خامۀ نگارنده بوده و در 1080ق نوشته شده بوده است.
همراه «حاشیه»ی خلیفه سلطان در تهران، 1274ق، چاپ سنگی شده است.
آغاز:   نحمدک یا من خلقنا و لم بک شیئا مذکوراً و نشکرک یا... و بعد، فیقول المفتقر الی الله الغنی محمدصالح بن احمد المازندرانی.
انجام:   بل لابد فیها من مراعات حسن الترکیب فی النظم ایضا. و نظم هذه القصص منه تعالی لامنهم.
منابع دیگر:   ذریعه 6/207 «الحاشیة» که مرگ او را 1081ق آورده، اعلام 2/1161؛ طبقات 11/288 محمدصالح المازندرانی، که مرگ او را 1086ق آورده؛ مشار، عربی 296 «حاشیۀ معالم الاصول»؛ اشکوری، مرعشی 14/196 «حاشیة معالم الاصول»؛ ملک 1/249 «حاشیة المعالم»؛ سپهسالار 4/274 «حاشیة المعالم» که مرگ او را 1081ق آورده.