الحاشیة علی شرح الفصوص

از میرزا ابوالحسن، جلوه زواره‌ای اصفهانی بن سید محمد (احمدآباد گجرات 1238 ـ تهران 1314ق). حاشیه‌ای ست بر «شرح فصوص الحکم» ابن عربی. از ذریعه (6/126) برمی‌آیاد که «شرح» از صدرالدین محمد قونوی (د 672ق) می‌باشد. ولی نویسندۀ نسخه، «شرح» را از داود قیصری (د 751ق) می‌داند.
آغاز:   قوله فی الوجود و انه هو الحق. مراده من هذا الوجود الذی هو مقابل المفهوم، ای حقیقة الوجود التی بها یطرد العدم...
انجام:   ... کما کان امیرالمؤمنین(ع). اعظم من جمیع الانبیاء بعد نبینا ص و کذا اولاده المعصومین(ع). انتهی.
منابع دیگر:   ذریعه 6/126 حاشیه، همانجا 9/202 «دیوان جلوه»؛ اعلام 1/461 جلوه؛ حاجی خلیفه 2/1261 «فصوص الحکم» و کارهایی که بر آن انجام گرفته؛ مرعشی 18/188 که متن را «شرح» داود قیصری می‌داند.