الحاشیة علی حاشیة شرح آداب البحث

از محمد بن حسین، شاگرد مولانا حیدر بن احمد، که بایستی از نیمۀ یکم سدۀ 13ق باشد (نک‍ : الحاشیة علی شرح الرسالة الوضعیة، از همو). حاشیه‌ای است بر «الحاشیة علی شرح آداب البحث» (نک‍ : هف‍‌ ) ابوالفتح سعیدی اردبیلی، که خود حاشیه‌ای است بر «شرح آداب البحث» کمال‌الدین مسعود شیروانی، بر «آداب البحث» عضدالدین ایجی. نام نگارنده و متن در دیباچه آمده است، و در اینجا خود را شاگرد مولانا حیدر بن احمد می‌خواند.
آغاز:   ماذا کفی الضراعة الی الجواد الکریم. حمداً لک یا من جلّت نعمه عن ان یحاط بعد. و تعالت کبریائه... و بعد، فان اضعف عبادالله... محمد بن حسین اصلح الله حالهما... یقول بعد ماحصلت تدقیقات المحشی المدقق امیر ابی الفتح فی الآداب علی الشرح المشهور... «قوله. الحمدلله» فی مفتتح التألیف، عقب التسمیة بالتحمید، اقتداء و بالکتاب المجید، و عملاً بما شاع بین الفضلاء... «قوله. علی اقهام الخطاب» ای تعلیمه تعالی...
انجام:   ... علی قصة الذین کفروا، عطف الجملة علی الجملة، ولا تعدد هنا. قد تمت الحاشیة الواقعة علی الرسالة المفردة الی امیر ابوالفتح... فی مدرسة دارالاحسان.
منابع دیگر:   مرعشی 13/245.