توحید؛ توحید مفضل

از ابوعبدالله مفضل بن عمر جعفی کوفی (83-148ق). در توحید. املای حضرت صادق(ع) است، که در 7 «مجلس»، پیرامون آفریده‌ها و آفریننده و اسرار آفرینش فرموده‌اند.

از ابوعبدالله مفضل بن عمر جعفی کوفی (83-148ق). در توحید. املای حضرت صادق(ع) است، که در 7 «مجلس»، پیرامون آفریده‌ها و آفریننده و اسرار آفرینش فرموده‌اند.
چند بار چاپ شده است با شرحها و ترجمه‌هایی به فارسی و زبانهای دیگر. با سربندهای «المجلس الاول، الثانی»و «فکر».
آغاز:   بسمله. روی محمد بن سنان، قال حدثنا المفضل بن عمر، قال کنت ذات یوم بعد العصر جالساً فی الروضة بین القبر و المنبر و انا مفکر فیما خص الله به سیدنا محمد(ص).
انجام:   ... الی من سواک، انک علی ما تشاء نذیر... تم.
منابع دیگر:   ذریعه، 4/482 «التوحید»، همانجا 91 (3 ترجمۀ فارسی آن)؛  اعلام 3/2335؛ مشار، عربی، 224 «توحید مفضل» (5 چ).