ناشناسی از سدۀ 11ق به آن سو، که در دیباچۀ کتاب میگوید: مفردات مرکباتی که بر زبانها متداول و در «نامه» فارسی و عربی مستعمل است، گرد آوردهام...
ناشناسی از سدۀ 11ق به آن سو، که در دیباچۀ کتاب میگوید: مفردات مرکباتی که بر زبانها متداول و در «نامه» فارسی و عربی مستعمل است، گرد آوردهام. پس دیباچۀ کوتاه که نام نگارنده را ندارد «فصل» دارد بیشماره در واژههای عربی به فارسی (گ 1 پ ـ 16 ر)، سپس 44 سربند «الرسالة الاولی، الرسالة الثانیة...» دارد، به نثر و نظم که هریک نمونه «نامه»ای است برای آموزش نامهنگاری. الرسالة الاولی فی الاشتیاق (گ 16 ر ـ 17 پ)، الرسالة الثانیة فی الشکایة، الرسالة الثالثه فی الجواب...، الرسالة الخامسة و العشرون فی الاشتیاق...
آغاز: حمد و ثنا مبدع بیمثال و... و مخترع بیغرض و علت را، و درود فراوان بر سید انبیاء و واسطۀ اولیا... اما بعد، این لفظ چند است از مفردات و مرکبات که بر زبانها متداول است و در رقعهها و نامههای فارسی و تازی مستعمل و مبتدی چون اینقدر بخواند و یاد گیرد و در استعمال آورد.
انجام: الرسالة الرابعة والاربعون فی الجواب. حاصل امنیت (؟) زندگانی و عنوان صحیفۀ شادمانی... بیت:
دیـده بــر حرفهایش مـالید
جـانی از آب لطف او تـر شد
خط مشکین او چو بر خواندم
مغــز جــانم ازو معطر شــد
و صلی الله علی محمد و آله اجمعین الطیبین الطاهرین الابرار. تمت.