یکی از کهنترین فرهنگهای عربی به فارسی است، که در خراسان، دورترین بخش ایران نسبت به بغداد، به سال 428ق، در 1 «فصل» (به گونۀ مقدمه) و 40 «باب» نگاشته شده است؛ نام کتاب در دیباچه و تاریخ نگارش در پایان کتاب آمده است.
یکی از کهنترین فرهنگهای عربی به فارسی است، که در خراسان، دورترین بخش ایران نسبت به بغداد، به سال 428ق، در 1 «فصل» (به گونۀ مقدمه) و 40 «باب» نگاشته شده است؛ نام کتاب در دیباچه و تاریخ نگارش در پایان کتاب آمده است.
باب 1. در خلقت انسان و نام اندامها، در 53 «فصل»، 2. مراتب خلقت انسان، 3. در خویشاوندان، 4. جهان و اقسام مخلوق، 5. دینها و آیینها، 6. زنان، 10 «فصل»، 7. در دستهها تهجی، 9. ابزار صنعتگران، 25 «فصل»، 11. خوراکیها، پختنها، 8 «فصل»، 10. بیماریها و داروها، 12. آشامیدنی ها، 4 «فصل»، 14. امتعه، 15. اسبان 8 «فصل»، 16. سوارکاران، 69 «فصل»، 17. ابزارهای جنگ، 13 «فصل»، 18. استران، 19. خران، 4 «فصل»، 20. گاوان، 21. شتران، 21 «فصل»، 22. گوسفندان، 10 «فصل»، 23. آهوان، 1«فصل»، 24. گاوان وحشی، 25. خر وحشی، خرگوش، 26. درندگان، 27. حشرات، خزندگان، 28. پرندگان، 10 «فصل»، 29. آوازهای جانوران، 11 «فصل»، 20. فرزندان، بچگان جانوران، 21. کنیتها (ابو، ام، ابن، بنت)، 22. زمینها، 7 «فصل»، 23. آبها، رودها، 9 «فصل»، 24. گیاهان، 17 «فصل»، 25. ساختمانها، «11فصل»، 26. آسمان، 11 «فصل»، 27. زمان، 13 «فصل»، 29. رنگها، 40. متفرقه ]فرهنگنامهها[.