تقویم التواریخ، ترجمه؛ تاریخ سنواتی

متن از حاجی خلیفه، چلبی بغدادی، مصطفی قسطنطنی، لشکرنویس عثمانی (1002-1067ق) خود گوید که آن را در دو ماه از 1058ق (1648م) نگاشته است.
نسخه‌های آن در سال‌های پسین از سوی نسخه‌نویسان افزوده‌هایی دارد، به‌ویژه هرکه خواسته تاریخ را تا روزگار خود بکشاند، مترجمی ناشناس در دیباچۀ نسخۀ دردست (ش 1824) می‌نویسد: باعث بر تحریر اینکه در 1075ق در بغداد، به این تاریخ کوتاه تقویم مانند برخوردم، که نگاشتۀ یکی از فاضلان استانبول بود (بی‌نام نگارنده) و از «هبوط» تا پایان 1060ق را دربر داشت، و می‌افزاید چون «مقدمه» و «خاتمه»ی آن به زبان ترکی بود، به عربی نیز ترجمه و سپس به فارسی ترجمه شد. در دیباچۀ متن، نام کتاب «مختصر فی اخبارالبشر» و تاریخ نگارش ششهزار و دویست و شانزده ]6216[ از «هبوط» یاد شده است. سپس به تاریخ‌های: ترکی، قبطی، اسکندری، تاریخ فارسی (یزد جردی)، و در پایان تاریخ هجری، و تاریخ جلالی را می‌پردازد.
بخش تاریخ آن از «هبوط» آغاز می‌شود 1057ق سپس 15 رویه جدولبندی شده جای دارد که گویا می‌خواسته رویدادهای جهان را تا به روز برساند.
آغاز:   حمد و ثنایی که او را نهایتی نیست، پروردگاری را که او را بدایتی نیست (10 سطر بعد) اما بعد، باعث بر تحریر این کلمات ریحة الدلالات، آنکه چون به تاریخ شهر ]ع 2/1075[ وارد بغداد گردید.
انجام:   1057 استیلای کفار و اطاعت قزاق تاتار و خروج پاشا در اناطولی... و کشته شدن و گریختن اشقیاء.