از انجوی شیرازی، جمالالدین حسین.
از انجوی شیرازی، جمالالدین حسین.
آغاز: بنام ایزد بخشایندۀ بخشایشگر/ آنكه بر لوح زبانها حرف اول نام اوست... واژهها شنگرف، و در پایان بخشی ست با سربند:«استعارات منتخب پروری» (شاید سروری) «آستین برزد» یعنی مستعد كار شدن «ابرو زند» یعنی رضا دهد واشاره كند. «اسب فرزین نهد» یعنی به طرح اسب و فرزین شطرنج ببازد و بازی ببرد. شیخ سعدی فرماید: گدایی كه بر شیر نر زمین نهد... .