شرح الکواکب الدریة فی مدح خیرالبریة؛ شرح قصیدة البرده

شرح قصیدۀ برده است، در ستایش پیامبر(ص)، از محمد بن سعید بوصیری (د 694ق/1295م). با این سرآغاز: اَمَنْ تَذَکَر جبرانٍ بِذی سَلَم ـ مَزَجت دَمعاً جری من مقلةٍ بِدَمِ. نخست بیتی را آورده، گزارشی کوتاه کرده آنگاه با سربند «اعرابه» از نظر دستور زبان آن را بررسی کرده است.

آغاز (در دیباچه افتاده):   انشدتها لیلة الجمعة خالیاً فی منزلی... قوله. اَمن تذکر جیران... مقلة بدم. «التذکر» الاحضار بالبال من الذکر بالضم، و هو استحضار المحفوظات. «ذی سلم» بمعنی مکان فیه هذا الشجر المعروف «و جیران» جمع جارای، جیران کائنین بمکان ذی سلم.
انجام:   «قوله» ما رنحت عذبات... العبس و فاعله حادی العیس و بالنعم متعلق بالطرب. و قد وقع الفراغ من تسویده... .